| 15 serpentyn |
| #6 najdłuższe wzniesienie w regionie Archipelag Madera |
Pico do Arieiro z Água de Pena to podjazd znajdujący się w regionie Madera. Ma długość 25.5 km i pokonuje 1767 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 6.9%, co daje wynik trudności 1688. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1798 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 1 recenzja tego podjazdu i zamieścili 0 zdjęcia.
Nazwy dróg: Estr. Francisco Alvares da Nóbrega (ER239), Estr. Santo António da Serra (ER207), ER102, ER202 & S1
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Co za ołowiana, ale naprawdę ołowiana wspinaczka to jest! Zrobiłem wiele najsłynniejszych i najtrudniejszych wspinaczek w Europie - Galibier, Stelvio, Portet, Mortirolo - ale ta wspinaczka naprawdę nie ma sobie równych. Nie daj się zwieść, że inne podjazdy na Pico do Areeiro są jeszcze bardziej strome: ten podjazd jest naprawdę nieubłaganie stromy. Z moimi 82 kilogramami i górską przekładnią 36/34 na wypożyczonym rowerze, naprawdę musiałem tupać przez kilometry z kadencją poniżej 60 obrotów na minutę. Podjazd jest również bardzo nieregularny, więc twój komputer rowerowy skacze od 5％ do 20％ i nigdy nie wpadasz w przyjemny rytm. Nawet na płaskich jak papier ostatnich 10 kilometrach, pomiędzy krótkimi odcinkami zjazdów, regularnie pojawiają się dwucyfrowe wartości. W tym momencie byłem już tak zdemolowany, że nie było mowy o jeździe pod górę. Jedynym grypsem jest to, że środkowy odcinek znajduje się między drzewami, więc (jeśli zaczniesz w odpowiednim czasie) możesz uzyskać trochę cienia. Nawierzchnia drogi była w dobrym stanie, z wyjątkiem krótkich odcinków, a ruch uliczny prawie nie istniał aż do ostatnich 6 kilometrów. Jest to naprawdę wyjątkowa wspinaczka, z której można być dumnym, ale jeśli nie jest się zawodnikiem wagi piórkowej, trzeba się spodziewać godzin wyczerpania przy niemożliwie niskiej kadencji. Przy okazji, dla miłośników dolin, zjazd w kierunku Monte jest bardzo polecany: szeroki, czysty, zupełnie nowy asfalt i niewielki ruch.
Wat een lood- maar dan ook echt loodzware beklimming is dit! Ik heb al veel van de bekendste en zwaarste beklimmingen in Europa gedaan - Galibier, Stelvio, Portet, Mortirolo - maar deze klim is echt nergens mee te vergelijken. Laat je niet voor de gek houden door het feit dat andere beklimmingen van de Pico do Areeiro nóg steiler zijn: deze klim is echt ongenadig steil. Met mijn 82 kilo en 36/34 bergverzetje op mijn huurfiets moest ik echt kilometerslang stoempen met een cadans van onder de 60 rotaties per minuut. De klim is ook nog eens heel onregelmatig, dus je fietscomputer schiet van 5％ naar 20％ en je komt nooit lekker in een ritme. Zelfs in de op papier "vlakkere" laatste 10 kilometer tik je tussen korte stukken afdaling nog regelmatig de dubbele cijfers aan. Zelf was ik op dat moment al zo gesloopt dat er van lekker omhoog bollen geen enkele sprake meer was. Enige meevaller is dat het middenstuk tussen de bomen ligt, waardoor je daar (als je een beetje op tijd begint) redelijk wat schaduw kunt pakken. Het wegdek was op korte stroken na in goede staat, en het verkeer was tot de laatste 6 kilometer welhaast niet-bestaand. Echt een unieke klim om trots op te zijn om te hebben geslecht, maar tenzij je een vedergewicht bent moet je rekening houden met een urenlange uitputtingsslag op een onmogelijk lage cadans. Voor de daalliefhebbers is de afdaling richting Monte overigens een absolute aanrader: breed, overzichtelijk, gloednieuw asfalt en weinig verkeer.
| 7 km/h | 03:38:43 |
| 11 km/h | 02:19:11 |
| 15 km/h | 01:42:04 |
| 19 km/h | 01:20:34 |
