Passo Cima Campo z Arsiè

Pięknie urozmaicona, spokojna wspinaczka. Niezbędne okazje do ravitów po drodze, nigdzie super stromo, ale niezbędne fragmenty, w których można odzyskać siły.

Cima Campo jest jedną z moich absolutnie ulubionych wspinaczek ze względu na różnorodność trudności, scenerię i brak ruchu, a jest to wspinaczka, której nie należy lekceważyć, ponieważ jest bardzo długa i ma kilka fałszywych flanek, które sprawiają, że jest trudna.
Jadąc w górę z Arsiè jest to około 18 km, z Primolano 20 km, więc nie do końca kilka, a pierwszą asfaltowość napotyka się zaraz za cmentarzem przed dotarciem do miejscowości Mellame, gdzie wchodzi się w dwucyfrowe wartości, potem na chwilę spłaszcza się, by stać się cięższym tuż przed miejscowością Rivai, co w Veneto oznacza "przybył", ale co nie jest prawdą.
Od tego miejsca wkraczamy w gęsty las, na którym widać jeszcze rany po Vaia, ale który szybko się regeneruje, a nachylenie wynosi od 6 do 8 aż do ostatniego kilometra przed col Perer, gdzie wspinamy się dwucyfrowo, tutaj znajduje się ostatnia fontanna do picia w czasie wspinaczki i jesteśmy około 7 km od szczytu. Wspinając się dalej, nachylenie staje się bardziej łagodne 6/8％ i stopniowo otwiera się panorama, aż osiągamy falsopiano, które daje nam wytchnienie po długiej wspinaczce, aż do momentu, gdy jesteśmy około 1,5 km od szczytu, gdzie czekają nas ostatnie wymagające raki, a potem możemy cieszyć się widokiem. Wysokość 1440 m.
Podsumowując, jest to bardzo przyjemna wspinaczka, ale nie do zrobienia z dziewczyną/chłopakiem, który właśnie wyszedł ze sklepu ze swoim rowerem i nigdy wcześniej nie jeździł na rowerze, więc zabierzcie ze sobą narzędzia i to, czego potrzebujecie, ponieważ nie ma tam żywej duszy, i zaopatrzcie się w wodę przy fontannach kilka kilometrów za Mellame i w Col Perer na placu, ponieważ nie ma nic do znalezienia aż do szczytu.
Bawcie się dobrze