Lakos Migerou z Livadia to podjazd znajdujący się w regionie Kreta. Ma długość 12.2 km i pokonuje 1007 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 8.3%, co daje wynik trudności 1029. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1579 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 1 recenzja tego podjazdu i zamieścili 5 zdjęcia.
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Droga kończy się tam, gdzie zaczyna się szlak na najwyższą górę Krety, Psiloritis. Stamtąd roztacza się ładny widok na górę, a w maju, kiedy tam byłem, tu i ówdzie leżał jeszcze śnieg. Na szczęście nie po drodze. Jednak wybrałem tę wspinaczkę nie dla widoku, ale dla wyzwania, ponieważ jest to moim zdaniem najtrudniejsza wspinaczka na Krecie. Od samego początku są na nim odcinki 12-13-14％. Jednak podjazdy na Krecie są głównie stopniowane, więc między stromymi odcinkami zawsze znajdują się bardziej płaskie fragmenty. Jednak między kilometrami 3,5 i 5 (zacząłem 500 m wcześniej niż trasa powyżej) jest odcinek, który jest stale stromy. Tutaj jest wyczerpująco. Na szczęście jest to odcinek ze spinkami do włosów, więc zawsze masz punkt docelowy. Po stromym odcinku dochodzi się do czegoś w rodzaju schroniska, a obok drogi wyraźnie widać dwa słupy. Od tego miejsca spacer poprawia się dzięki bardziej płaskim odcinkom i zjazdom. Tutaj masz nieco więcej czasu na podziwianie krajobrazów po lewej stronie. Po około 9 kilometrach skręcamy z powrotem między góry i znów robi się nieco bardziej stromo. Gdzieniegdzie obok drogi, a czasem nawet na niej, przechadzają się kozy. Ostatnie 800 metrów do szczytu wygląda jak ściana przed tobą. To tutaj wspinaczka jest najbardziej stroma i trwa dość długo, jak na twoje odczucia. Po zakręcie wypłaszcza się nieco do najwyższego punktu, a następnie schodzi się kilkaset metrów do parkingu schroniska Lakos Migerou.
De weg eindigd waar de trail naar de hoogste berg van Kreta, de Psiloritis, start. Vanaf daar heb je een mooi zicht op de berg en in mei, toen ik er was, lag er nog wat sneeuw hier en daar op de berg. Gelukkig niet op de weg er naar toe. Ik had echter deze klim niet gekozen voor het uitzicht, maar voor de uitdaging, want dit is naar mijn mening de zwaarste klim op Kreta. Vanaf het begin zitten er al stukken in van 12-13-14％. De beklimmingen op Kreta zijn echter voornamelijk trapsgewijs, waardoor er steeds wat vlakkere stukjes zitten tussen de steile gedeeltes in. Tussen kilometer 3,5 en 5 (ik begon 500 m eerder dan de route hierboven) zit echter een stuk wat constant steil is. Hier is het afzien. Gelukkig is dit een stuk met haarspeldbochten , waardoor je steeds een richtpunt hebt. Na het steile stuk kom je bij een soort chalet en staan er duidelijk twee pilaren naast de weg. Vanaf hier gaat het beter lopen met vlakkere stukken en afdalinkjes. Hier heb je wat meer tijd om van de omgeving te genieten aan je linkerkant. Na een kilometer of 9 draai je weer wat meer tussen de bergen in en wordt het weer wat steiler. Hier en daar lopen er geiten naast en soms op de weg. De laatste 800 meter naar de top doemt als eens muur voor je op. Hier is de klim het steilste met zo'n 17 ％ en dit houdt voor je gevoel best lang aan. Na de bocht vlakt het iets af tot het hoogste punt en daarna daal je nog een paar honderd meter af tot de parkeerplaats van refuge Lakos Migerou.
| 7 km/h | 01:44:30 |
| 11 km/h | 01:06:30 |
| 15 km/h | 00:48:46 |
| 19 km/h | 00:38:30 |
