Kuppelwieser Alm z Pracupola / Kuppelwies

Podjechałem jedną z wielu ślepych bocznych dróg wspinaczkowych, zaczynając od długiej Ultendalklim.
Po skręceniu (drogowskaz Schwemmalm) należy wspiąć się obok kilku gospodarstw przez kilka zakrętów, tak że Zoggler Stausee tonie pod tobą w panoramicznym widoku.
Po wjechaniu wąską drogą do sosnowego lasu nie ma już nic do zwiedzania. Kręta droga z okazjonalnymi zakrętami podąża za górskim potokiem, by ostatecznie przejechać obok schroniska Steinrast (-1723 m n.p.m.).
Las przerzedza się i otwiera tak, że w polu widzenia pojawia się szara tama Arzkarsee na końcu doliny z ośnieżonymi szczytami za nią.
Na szczęście nie trzeba wjeżdżać na samą górę, ale i tak czeka nas ciężka (+10％), kręta wspinaczka z ostrymi zakrętami na kiepskiej nawierzchni drogi (asfalt/żwir/kamienie/rynienki wodne).
Na początku czerwca 2024 r. była również pokryta błotem pośniegowym naniesionym przez roztopioną wodę z błota, gałęzi i igieł z lasu, co również sprawiło, że zjazd z powrotem był niebezpieczny.
Asfaltowa droga zatrzymuje się na Kuppelwieser Alm (zaopatrzenie), wówczas spowitym mgłą i chmurami, tuż poniżej granicy 2000 m.

Ukryte, solidne, nieregularne wyzwanie wspinaczkowe z prawie żadnym ruchem ulicznym w opustoszałym górskim krajobrazie!