| Słynny podjazd |
| 9 serpentyn |
| #47 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże |
| #54 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Francja |
| #78 najdłuższe wzniesienie w regionie Europa |
| #84 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Briançon |
Col du Galibier z Briançon to podjazd znajdujący się w regionie Briançon. Ma długość 34.8 km i pokonuje 1398 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4%, co daje wynik trudności 782. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 2642 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 9 recenzje tego podjazdu i zamieścili 37 zdjęcia.
Nazwa drogi: D1091
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Dobrym pomysłem jest zrobienie tego przed przejazdem samochodów; dolina z Serre Chevalier do Le Lautaret jest bulwarem, ale droga ma szerokie ścieżki rowerowe. Widok ze szczytu Le Lautaret jest wspaniały, z panoramicznym widokiem na La Meije. Po minięciu Le Lautaret ruch jest bardzo spokojny.
A faire avant le passage des voitures, la vallée de Serre Chevalier jusqu'au Lautaret est un boulevard, mais la route comprend des bandes cyclables larges. La vue à partir de l'arrivée sur le Lautaret est magnifique, avec un panorama sur la Meije. Passé le Lautaret, le trafic est très calme.
Podjazd od zawsze był na mojej krótkiej liście razem z Bonette i Mont Ventoux. Absolutnie wspaniałe miejsce, wart polecenia. Spodziewałem się większych trudności, ale nie spodziewałem się tak pięknych widoków. Jedynym mankamentem jest spory ruch samochodów i motocykli. Wróce tu za rok!
Południowa strona jest znacznie łatwiejsza niż północna (przez Télégraphe).
Pierwszy odcinek z Briançon służy jako rozgrzewka. Droga jest szeroka i dobra, ale bardzo ruchliwa. Momentami przypomina autostradę :( Pierwsze kilka kilometrów do Mônetier to bardzo łatwa płaska trasa. Na ostatnich kilku kilometrach przed Col du Lautaret nachylenie łagodnie wzrasta: od 4 do 6％. Już w Le Lautaret widok na Ecrins jest wspaniały.
Ostatnie 8 km, powyżej Le Lautaret i w kierunku Galibier, rozwija się między 5 a 8％. Nigdy nie jest to trudne, ale jeśli chcesz wspinać się z pełną mocą (pamiętając atak Pogi w tym roku w TDF...), nie zapominaj, że będziesz ograniczony brakiem tlenu na tej wysokości.
Niemniej jednak ten odcinek do przełęczy jest wysublimowany, a widok na Meije jest absolutnie fantastyczny. Jedna z najpiękniejszych panoram w Alpach!
Uwaga: wspinałem się w sobotę rano (02.08.24) i byłem mile zaskoczony faktem, że między Le Lautaret i Le Galibier nie było zbyt wielu pojazdów. Innym razem wspinałem się na tę przełęcz w ciągłym strumieniu samochodów, motocykli i kamperów. Warto więc starannie wybrać dzień i wyruszyć na tyle wcześnie rano, by nie być niepokojonym.
Le versant sud est beaucoup plus facile que l'intégrale (via le Télégraphe) côté nord.
La première partie depuis Briançon sert d'échauffement. La route est large et bonne, mais très fréquentée. A certains moments, c'est une vraie autoroute :( Les premiers km jusqu'au Mônetier sont un faux-plat très facile. Dans les derniers km avant le col du Lautaret, la pente s'accentue doucement : 4 à 6％. Déjà au Lautaret, la vue sur les Ecrins est magnifique.
Les 8 derniers km, au-dessus du Lautaret et vers le Galibier, évoluent entre 5 et 8％. Ce n'est jamais vraiment difficile, mais si vous cherchez à monter à pleine puissance (en vous souvenant de l'attaque de Pogi cette année dans le TDF...), n'oubliez pas que vous serez limités par le manque d'oxygène à cette altitude.
Néanmoins, cette section jusqu'au col est sublime et la vue sur la Meije est absolument fantastique. Un des plus beaux panoramas des Alpes !
NB : j'ai fait cette montée un samedi matin (02/08/24) et j'ai été agréablement surpris par le fait qu'il n'y avait pas trop de véhicules entre le Lautaret et le Galibier. Il m'est arrivé une autre fois de gravir ce col dans un flot continu de voitures, de motos et de camping cars. Donc choisissez bien votre jour et essayez de partir assez tôt le matin pour ne pas être embêtés.
Są to dwa kolejne podjazdy, z których każdy ma swój własny charakter: do Lautaret nie jest stromo, jeśli masz pecha, wiatr jest większą przeszkodą niż podjazd. Cały czas jedzie się ruchliwą drogą przelotową, po której czasami przejeżdżają samochody, kampery, a nawet autobusy i ciężarówki. Za tę część wahałbym się między 1 a 2 gwiazdkami. Ale po wjechaniu na Lautaret skręcamy w prawo na Galibier, skąd wspinamy się cichą, wąską górską drogą z pięknymi widokami na Les Ecrins. Ten odcinek zdecydowanie zasługuje na 5 gwiazdek!
Dit zijn twee opeenvolgende klimmen met elk een eigen karakter: tot aan de Lautaret is het niet steil, als je pech hebt is de wind een grotere hindernis dan de stijging. Je rijdt de hele tijd op een drukke doorgaande weg, met auto's, campers en zelfs bussen en vrachtwagens die soms rakelings langs je scheren. Voor dit deel zou ik twijfelen tussen 1 of 2 sterren. Maar eenmaal op de Lautaret draai je rechtsaf naar de Galibier, vanwaar je een rustig, smal bergweggetje beklimt, met prachtige uitzichten op Les Ecrins. Dit deel is absoluut 5 sterren waard!
To nie jest najtrudniejsza część. Wspinaczka na Lautaret jest bardzo łatwa, ale za to jakie widoki! Ostatni odcinek w kierunku Galibier, po zakręcie, jest już trudniejszy. Uważaj na wysokość i nachylenie za stelą.
Ce n'est pas le côté difficile. La montée jusqu'au Lautaret est très roulante, mais quelle vue ! Le final vers le Galibier, après le virage est déjà plus corsé. Attention à l'altitude, et à la pente après la stèle.
Wspinaczka jest długa, ale nietrudna, prowadzi szeroką i dobrą drogą do Col du Lautaret, po czym skręca w prawo na węższą drogę Galibier. Po przekroczeniu Lautaret, przy każdej zmianie kierunku można zobaczyć wyjątkową panoramę pośród spokojnej przyrody.
Ascension longue mais pas difficile. évoluant sur une route large et en bon état jusqu'au col du Lautaret avant de tourner à droite et prendre la route plus étroite du Galibier. Une fois le Lautaret franchi, à chaque changement de direction on peut voir un panorama exceptionnel au sein d'une nature paisible.
Piękna i jako pierwsza mityczna przełęcz, na którą można się wybrać, gdy nie jest się jeszcze wytrawnym rowerzystą, jest'idealna. Widoki oczywiście zapierają dech w piersiach, zwłaszcza na Galibier.
Splendide et comme premier col mythique à aller décrocher quand on n'est pas encore un cycliste chevronné, c'est parfait. Les vues sont évidemment époustouflantes, surtout dans le Galibier.
Mityczna wspinaczka, będziesz zachwycony! Zrobiłem to w lipcu, w pochmurną niedzielę. Ja bym to rozdzielił na 3 części.
1. Do szczytu płasko i pod górę, odcinek dość kręty, ale trzeba uważać, żeby nie stracić za dużo sił.
2. Od Monetier do Lautaret. Łagodne nachylenie, z małymi zakrętami na początku, droga jest dość szeroka i pozwala na dość łatwe wyprzedzanie przez samochody. Po lewej stronie rozciąga się Glacier du Monetier, po dalekiej prawej pojawiają się Meije i Galibier.
3. Z Lautaret do Galibier. Zbocza stają się bardziej strome, temperatura spada, a wiatr daje o sobie znać. Jest wiele zakrętów typu hairpin, które są prawie relaksujące, ponieważ są mniej strome. Ostatni kilometr jest jak na mój gust najtrudniejszy, zarówno pod względem mocy (związanej ze zmęczeniem poprzednimi) jak i nachylenia (między 10 a 12％), pozostawia to czas na podziwianie widoku na dolinę i delektowanie się pracą po dotarciu na szczyt.
Montée mythique, on en prend plein les yeux! Réalisée en juillet, temps couvert, un dimanche. Je la séparerais en 3 parties.
1. Jusqu'au monetier, plat et faux plat montant, une partie assez roulante mais attention à ne pas y laisser trop de forces.
2. Du monetier au Lautaret. Pente douce, avec des petits virages au début, la route est assez large et permet de se faire dépasser assez facilement par les voitures. Le glacier du monetier s'étend sur la gauche, la Meije et le Galibier font leur apparition au loin toit droit.
3. Du Lautaret au Galibier. Les pentes s'accentuent, la température diminue et le vent fait son apparition. De nombreux lacets, qui sont presque "reposants" puisque moins pentus. Le dernier kilomètre est à mon goût le plus difficile, tant en termes de puissance (liée à la fatigue des précédents) que de l'inclinaison (entre 10 et 12％), cela laisse le temps d'admirer la vue sur la vallée et de savourer le travail une fois arrivée en haut.
Mityczna wspinaczka do zrobienia absolutnie, zwłaszcza w dni zarezerwowane na rower 👍
Super dolina Guisane z ruchliwą, ale dość szeroką drogą, potem przełęcz Lautaret ze wspaniałym widokiem na Meije😱. Następnie wysublimowane👍👍👍👍 wejście na Galibier.
Montée mythique à faire absolument, surtout les jours réservés aux vélo 👍
Superbe vallée de la Guisane avec une route fréquentée mais assez large, puis col du Lautaret avec vue magnifique sur la Meije😱. Puis montée du Galibier sublime👍👍👍
| 7 km/h | 04:58:11 |
| 11 km/h | 03:09:45 |
| 15 km/h | 02:19:09 |
| 19 km/h | 01:49:51 |
