| Słynny podjazd |
| #68 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Jura |
Col de l'Épine z Novalaise to podjazd znajdujący się w regionie Jura. Ma długość 7.9 km i pokonuje 567 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.2%, co daje wynik trudności 495. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 998 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 5 recenzje tego podjazdu i zamieścili 6 zdjęcia.
Nazwy dróg: D916, Route du Col de l'Epine
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Piękna wspinaczka, której zdecydowanie nie należy lekceważyć. Wkrótce po opuszczeniu wioski robi się dość ciężko i trwa aż do szczytu. Na stromych odcinkach można podziwiać wiele pięknych widoków na wioski i piękne jezioro.
Mooie klim die zeker niet te onderschatten is. Vrij snel nadat je het dorp uit bent wordt het behoorlijk pittig en dat gaat door tot vlak voor de top. Op de steile stukken heb je wel veel prachtige doorkijkjes op de dorpjes en het schitterende meer.
Wysiłek jest trwały w lesie, bez płaskich miejsc, które mogłyby obciążyć nogi. To krótka, ale dość intensywna wspinaczka. Ostatni kilometr jest bardzo pofałdowany i znajduje się na płycie. Po zdobyciu szczytu, można zejść 500 m po stronie Chambéry, aby znaleźć punkt widokowy z widokiem na Alpy (patrz zdjęcie). Wyruszywszy z Saint-Paul-de-Yenne, wybrałem drogę, która prowadzi do miejsca startu lotni, a która przechodzi obok Pas du Lièvre i Col de Provinces (nie zaznaczone na wszystkich mapach), tylko po to, aby zakończyć z 1200 D+ w sumie. Col de l'épine to piękna wspinaczka z niewielką ilością samochodów, co należy odnotować. Jeśli chodzi o Relais du Chat, to nie każdy może sobie na nią pozwolić (przynajmniej ja).
L'effort est soutenu dans le bois avec une absence de replat qui pèse sur les jambes. C'est une montée courte mais assez intense. Le dernier kilomètre très roulant se fait sur la plaque. Une fois au sommet, on peut descendre sur 500 m sur le versant Chambéry pour y trouver un belvédère avec vue sur la chaine des Alpes (voir photo). Etant parti de Saint-Paul-de-Yenne, j'ai au retour emprunté la route qui va à l'aire de décollage des deltaplanes et qui passe par le le Pas du Lièvre et le col de Provinces (pas indiqué sur toute les cartes), histoire de finir avec 1200 de D+ au total. Le Col de l'épine est une belle montée avec peu de voitures, ce qui est à souligner. Quant au Relais du Chat, tout le monde ne peut se permettre de partir à son assaut (en tous cas pas moi).
Ładnie, ale w okolicy jest o wiele lepiej (Le Mont du Chat to name but one...). Jest to średnio trudne. Nieregularne. Często wspinasz się w lesie. Z obiektu roztacza się widok na jezioro Aiguebelette. Droga jest dobra, zjazd jest przyjemny. Na szczycie nie ma nic do odkrycia. Finisz przełęczy znajduje się w lesie. Kiedy krajobrazy równiny są silniejsze niż krajobrazy wysokości, człowiek zastanawia się czasem, po co się wspina! Nieƍwiadomie wspominam to przejście, ale czemu nie!
Sympa, mais il y a tellement mieux dans le coin (Le Mont du Chat pour ne citer que lui...). C'est moyennement difficile. Irrégulier. On grimpe souvent dans les bois. On peut tout de même profiter d'une belle vue sur le lac d'Aiguebelette. La route est bonne, la descente est chouette. Rien à découvrir en haut. L'arrivée du col est dans les bois. Quand les paysages de plaine sont plus forts que ceux d'altitude, on se demande parfois pourquoi on grimpe ! Je n'ai pas un souvenir impérissable de ce col mais pourquoi pas !
Piękna wspinaczka z Novalaise. Mały ruch wcześnie rano. Trochę spadających kamieni na drogę. Najtrudniejszy odcinek głównie między drzewami. Fajnie, że można pójść do miejsca base jumpu na szczycie. Dodatkowe 3,5 km z 200 dodatkowymi wysokościowcami. Ładny punkt widzenia. Jasne zejście.
Fijne klim vanuit Novalaise. Vroeg in de ochtend weinig verkeer. Beetje vallend gesteente op de weg. Zwaarste stuk grotendeels tussen de bomen. Leuk om boven nog naar de basejump plek te gaan. Extra 3,5 km met nog 200 hoogtemeters. Mooi uitzichtpunt. Overzichtelijke afdaling.
Szczególnie tego jednego nie należy lekceważyć. To już jest ciężka wspinaczka. Od km 1 idzie się stromo aż do szczytu, nie ma chwili ani odcinka, gdzie daje się nogom odpocząć. Więc trening jest bardzo ważny dla tego. Ładne zejście do 80 na godzinę. Bułka z masłem.
Deze mag je vooral niet onderschatten. Is al een stevige klim. Vanaf km 1 gaat die steil tot boven geen moment of stukje waar je even de benen wat rust geeft. Dus voor deze is training heel belangrijk. Leuk afdaling wel 80 per uur. Makkie.
| 7 km/h | 01:07:58 |
| 11 km/h | 00:43:15 |
| 15 km/h | 00:31:43 |
| 19 km/h | 00:25:02 |
