Col de l'Asclier z L'Estréchure to podjazd znajdujący się w regionie Sewenny. Ma długość 12.5 km i pokonuje 610 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.9%, co daje wynik trudności 355. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 907 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 4 recenzje tego podjazdu i zamieścili 17 zdjęcia.
Nazwa drogi: D152
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Niezbyt trudna wspinaczka. Uważam, że droga jest bardzo wąska, co sprawia, że podjazd i zjazd są niebezpieczne. Nie ma dużego ruchu, ale niektórzy kierowcy jeżdżą dość szybko. Ładny widok z góry.
Montée sans grande difficulté. Je trouve que la route est très étroite ce qui rend la montée et la redescente dangereuses. Il n'y a pas de trafic intense mais certains conducteurs roulent assez vite. Belle vue au sommet.
Spokojna wspinaczka osłonięta przez otaczające góry i drzewa. Tylko środek jest nieco bardziej stromy, ale nigdzie nie jest nie do pokonania. Na szczycie roztacza się bardzo ładny widok, a przed nami szybki zjazd.
Rustige klim beschut door omringende bergflanken en bomen. Enkel het midden is net iets steiler maar nergens onoverkomelijk. Op de top heb je een heel mooi uitzicht en een snelle overzichtelijke afdaling voor de boeg.
Miła i spokojna wspinaczka. Droga jest wąska i w dobrym stanie. Na szczycie przejeżdża się przez mały tunel, z którego roztaczają się piękne widoki. Podjazd nigdy nie jest bardzo stromy, co czyni go przyjemnym.
PS: uwaga na osły na trasie
Mooie en rustige klim. De weg is smal en in redelijke staat. Op de top rij je door een tunneltje waarna er een prachtig uitzicht volgt. De klim is nooit echt steil wat het aangenaam klimmen maakt.
PS: Pas op voor ezels op de baan
Col de l'Asclier nie jest szczególnie trudny, poza tym, że jest długi (co wymaga minimalnej wytrzymałości), a jego żwirowa nawierzchnia nie należy do najlepszych. Ostatnie dwa kilometry są najbardziej strome, ale płaskowyż przed nimi daje szansę na złapanie oddechu.
Droga jest bardzo wąska, ale jeździ po niej niewiele pojazdów.
Wspinaczka z l'Estrechure odbywa się w dużej mierze przez lasy, które zapewniają przyjemny cień w upalne dni.
Na szczycie znajduje się rzadki i zadziwiający most dla owiec, niegdyś używany przez stada wędrowne.
Zejście, które jest mniej zalesione, oferuje wspaniałe panoramiczne widoki.
Le col de l’Asclier ne présente pas de difficulté particulière si ce n’est sa longueur (qui nécessite d’avoir un minimum d’endurance) et son revêtement granuleux n’est pas des meilleurs. Les deux derniers kilomètres sont les plus raides mais le replat avant d’y arriver permet de souffler.
La route est très étroite mais les véhicules sont très rares.
La montée depuis l’Estrechure se fait en bonne partie en forêt ce qui apporte une ombre très appréciable par temps chaud.
Le sommet est coiffé d’un rare et étonnant pont moutonnier qui servait autrefois au passage des troupeaux en transhumance.
La descente, moins arborée offre des panoramas magnifiques.
| 7 km/h | 01:47:16 |
| 11 km/h | 01:08:16 |
| 15 km/h | 00:50:03 |
| 19 km/h | 00:39:31 |
