Chemin du Duc z Gemmenich to podjazd znajdujący się w regionie Pays de Herve. Ma długość 1.1 km i pokonuje 52 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4.7%, co daje wynik trudności 34. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 274 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 8 recenzje tego podjazdu i zamieścili 9 zdjęcia.
Nazwa drogi: Chemin du Duc
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Wspinaczka od północnej strony Gemmenich w kierunku granicy B/NL. Najbardziej strome fragmenty znajdują się na początku i na końcu podjazdu. Odcinek pośredni przebiega w porządku. Podczas całej wspinaczki trzeba zachować czujność na tej typowej belgijskiej drodze z dziurami, wybojami i pęknięciami. Po ostatniej części podjazdu zjeżdża się nieco w dół i dociera do najbardziej stromej części Rue de Vaals tuż przed granicą, tuż poniżej szczytu.
Klim vanaf de noordkant van Gemmenich richting grens B/NL. De steilste stukken zitten aan het begin en einde van de klim. Het tussenstuk loopt eigenlijk wel prima. Op de gehele klim is het op deze typische Belgische weg met gaten, hobbels en scheuren wel zaak alert te blijven. Na het laatste stuk van de klim daal je wat af en kom je vlak voor de grens net onder de top op het steilste deel van Rue de Vaals uit.
Dziwny podjazd, ponieważ procenty ciągle się zmieniają i jest trochę (bardzo) kiepskiego asfaltu z krótkim, ale stromym zjazdem. Ale spokojny i z kilkoma widokami.
Komischer Anstieg, da die Prozente ständig wechseln, es teilweise(sehr) schlechten Aspahlt mit einer kleinen, aber steilen Abfahrt gibt. Dafür ruhig und mit ein paar Aussichten.
Lepsza alternatywa dla głównej drogi tuż na wschód. Kończy się w tym samym punkcie (Wolfhaag Pass), ale ta wspinaczka przynosi przygodę. Wąska, zła nawierzchnia drogi, miejscami stroma i ładne widoki. Prawdziwe walońskie doświadczenie tuż przy holenderskiej granicy.
Het betere alternatief voor de doorgaande weg net ten oosten. Je komt op het zelfde punt uit (Pas van de Wolfhaag) maar deze klim brengt avontuur mee. Smal, slecht wegdek, steil op plaatsen en mooi uitzicht. Een echte Waalse ervaring net tegen de Nederlandse grens aan.
Ta wspinaczka jest całkiem niezła. Aby dostać się na start trzeba się już sporo wspiąć zarówno z Gemmenich jak i z Sippenaeken, a jak tylko wjedzie się na Chemin du Duc to trzeba się zmierzyć z kiepskim asfaltem i sporymi procentami. Potem procenty znacznie się wahają, tak że cały czas jest się zajętym, nawet korzystając z najmniej złych odcinków asfaltu. Po pikantnym kawałku niewielki zjazd do Rue de Vaals, gdzie odbywa się górny - a więc najbardziej stromy - odcinek.
Miło i cicho, choć i ładne widoki na Gemmenich.
Deze klim is best wel een sloper. Om bij het begin te komen moet je zowel vanuit Gemmenich als vanuit Sippenaeken al flink klimmen en zodra je de Chemin du Duc inrijdt krijg je slecht asfalt en flinke percentages om de oren. Daarna fluctueren de percentages behoorlijk zodat je continue bezig bent, ook om de minst slechte stukken van het asfalt te gebruiken. Na een pittig stukje een kleine afdaling naar de Rue de Vaals, waar je het bovenste - en dus steilste - stuk van meepakt.
Wel heerlijk rustig en fraaie uitzichten over Gemmenich.
Jak mówią inni: zła nawierzchnia drogi ze żwirem. Miło i cicho, ale to odmiana od "wielkiej drogi" powrotnej do granicy. Zdecydowanie powinieneś go wziąć, jeśli jesteś w okolicy, nie, nie bardzo, ale miło jest jeździć nim jako alternatywą.
Zoals de anderen al zeggen: slecht wegdek met grind. Wel lekker rustig en een keer wat anders dan de 'grote weg' weer naar de grens. Moet je 'm zeker meepakken als je in de buurt bent, nee niet echt maar wel leuk om als alternatief een keer op te rijden.
Zdecydowanie spokojniejsza wspinaczka na przełęcz Wolfhaag niż główną drogą z Gemmenich. Ładny widok na Gemmenich i Preuswald. Jedziecie trochę wzdłuż Vijlenerbos. Nawierzchnia drogi jest dość zła i też bym tam nie zjeżdżał. Na początku trochę stromo, ale nie najgorzej. Na końcu skręcamy w lewo i już tylko krótka droga, dobrze wyasfaltowana, prowadzi do przełęczy Wolfhaag, gdzie wracamy do Holandii.
Een duidelijk rustiger beklimming naar de Pas van Wolfhaag dan de doorgaande weg vanuit Gemmenich. Mooi zicht op Gemmenich en het Preuswald. Je fietst een stukje langs het Vijlenerbos. Het wegdek is vrij slecht en ik zou er ook niet afdalen. In het begin wat steil, maar valt verder mee. Op het einde sla je linksaf en dan is het nog maar kort over de grote goed asfalteerde doorgaande weg naar de Pas van Wolfhaag waar je Nederland weer in fietst.
Skończyło się tu w zeszłym roku jako zejście do wspinaczki z Gemmenich z powrotem do punktu trójgranicznego. Asfalt jest jednak naprawdę kiepski, szukało się go między dziurami. Z potem kilka stromych, krótkich odcinków w nim, nie ma przyjemności zjeżdżać. Wydaje się nawet trudny jak na wspinaczkę.
Hier vorig jaar beland als afdaling om vanuit Gemmenich weer naar het drielandenpunt te klimmen. Het asfalt is wel echt heel slecht, het was zoeken naar het asfalt tussen de gaten. Met dan wat steile korte stukjes er in, geen pretje om af te dalen. Lijkt me als klim zelfs lastig.
Wegdek houdt niet over, voor de rest een kort en intensief klimmetje. Leuk om mee te pakken in aanloop naar de Vaalserberg vanaf Belgische zijde. Sla hiervoor bovenaan rechtsaf, daal door het dorp heen en pak onderdaan linksaf(Rue de trois frontieres).
| 7 km/h | 00:09:32 |
| 11 km/h | 00:06:04 |
| 15 km/h | 00:04:27 |
| 19 km/h | 00:03:31 |
