Bohinjsko sedlo z Bohinjska Bistrica

Jazda na rowerze górskim, z naprawdę szerokimi oponami, a wtedy i tak nie jest to płynna jazda. Po drodze natkniesz się na znak 12％. Nie rzeczywistość, ale nadal ciężka wspinaczka i rzeczywiście ostatnie kilometry do szczytu są naprawdę trudne. Uwaga na zjeździe: droga nie jest szeroka, trzymaj się prawej strony, bo jest niebezpieczna nie tylko z samochodami's, ale także z motardami.

Również i ta wspinaczka odbyła się dzisiaj. Swoją drogą, stacja narciarska na szczycie nazywa się chyba Soriska Planina. Opis Marcina właściwie mówi wszystko o tej wspinaczce. Pierwsza część jest przyjemna. Wjeżdżanie na przełęcz w ładnej kadencji. Ale ostatnie 4 km to już naprawdę odliczanie. To jest slogging, żeby rozruszać pedały. Swoją drogą, jest tam bardzo cicho. Bardzo mały ruch i ani jednego rowerzysty napotkanego na podjeździe. Las i towarzyszący mu cień jest bardzo przyjemny, gdy jest 30° :o)

Fajny podjazd, który przez pierwsze 5 km jest jeszcze przyjemny, aż do skrzyżowania i droga nagle staje się prawie dwa razy bardziej stroma! Bardzo dobry asfalt, ale nachylenie blisko 10％ do szczytu. Niestety nie ma tylu widoków, ale przez większość czasu jedzie się przyjemnie przez las. Na górze rozpoczynają się wyciągi narciarskie, a na miejscu znajduje się restauracja z tarasem, gdzie można wypić drinka. Potem czeka nas 12-kilometrowy zjazd (miejscami z umiarkowanym asfaltem).