Biesweg z Nijswiller

Piękny, tandetny biter. Brak ruchu ulicznego. Idealny do jazdy na rowerze górskim

Dla tych, którzy kochają spokój i zieleń. I o jeżdżeniu ukrytymi drogami ze stromym środkowym odcinkiem. Zrobiłem to na rowerze szutrowym, a potem dobrze jest jechać dalej, gdy asfalt się zatrzymuje. Na ścigaczu zatrzymałbym się tam, gdzie kończy się asfalt.

Podjazd jest utwardzony, ale kończy się na szczycie drogą szutrową. Jeśli więc nie chcesz połamać swoich drogich karbonowych kół, musisz ponownie zawrócić. Droga robi się równie stroma w połowie.

Zrób to tylko wtedy, gdy zależy Ci na nowym rowerze. Na szczycie żadna z nieutwardzonych ścieżek nie wydała mi się zbyt atrakcyjna. Początek wspinaczki trudno znaleźć przy okazji, wygląda jak rampa.

Lekka wersja Kromhagerweg. Prosto w górę zbocza i dalej jako droga szutrowa po podjeździe. Biesweg ma dobry asfalt i prowadzi do modelowego lotniska. Z Rijksweg wkrótce zanurzasz się w pustą drogę. Tam, gdzie się ona kończy, robi się przez chwilę dość stromo, po czym wchodzimy na kolejną dziurawą drogę. Po tym, wkrótce zobaczysz w oddali znak ostrzegawczy (samolot) wskazujący koniec wspinaczki. Po prostu przyjemne pikantne i zielone wzniesienie.
Na lotnisku jest płasko, nawet droga szutrowa (w większości dobrej jakości) po podjeździe dalej jest płaska. Na skrzyżowaniu skręć w lewo, aby wyjechać na Hilleshagerweg przez dobrą drogę żwirową.