| Piękna sceneria |
| Ukryty klejnot |
| 6 serpentyn |
| #70 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Hiszpania |
| #23 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Góry Kantabryjskie |
| #92 najdłuższe wzniesienie w regionie Góry Kantabryjskie |
| #13 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Picos de Europa |
Jitu de Escarandi to podjazd znajdujący się w regionie Picos de Europa. Ma długość 14.9 km i pokonuje 1129 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 7.6%, co daje wynik trudności 1086. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1316 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 6 recenzje tego podjazdu i zamieścili 11 zdjęcia.
Nazwa drogi: CA-1
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Wspina się stopniowo przez malowniczą dolinę wzdłuż rzeki i dość szybko stromo przez ostatnie kilka kilometrów do Sotres. Po dotarciu do Sotres można kontynuować jazdę do pomnika La vuelta, co wiąże się ze stromą, ale krótką wspinaczką do opuszczonej wioski.
Climbs gradually through the scenic valley along the river. Once you are past the furnicular entrance abd the Ruta de Cares hiking car pats then there is almost no traffic. The climb steepens quite rapidly for the last couple of kms into Sotres. Once in Sotres you can continue up to the La vuelta monument which involves a steep but short climb to an abandoned village where the monument is located.
Ta wspinaczka przebiega również przez piękne Picos de Europa. Naprawdę wspaniałe. Rzeczywiście poza wioską, dd najtrudniejszych kilometrów jest około's 3 km poniżej szczytu. Dla prawdziwego entuzjasty.
Deze klim gaat ook door het prachtige picos de Europa. Echt wonderschoon. Inderdaad voorbij het dorp zijn dd lastigste kilometers zo'n 3 km onder de top. Voor de echte liefhebber.
Przyjemna wspinaczka przez wąską dolinę. Podjazd zaczyna się właściwie już w Arenas; aż do Poncebos trochę faluje. Według mojego odczucia najbardziej stromy odcinek jest tuż przed Sotres, a nie po. Podczas zjazdu uważaj na krowy na drodze. Jeśli jedziesz na rowerze z Panes, zalecana jest jazda z powrotem przez Arangas. Fajny pofałdowany podjazd i ładne dalekie widoki.
Mooie klim door smal dal. Klim begint eigenlijk al in Arena’s; tot Poncebos golft het nog wat. Voor mijn gevoel ligt de steilste sectie net voor Sotres, niet erna. Let op koeien op de weg bij het afdalen. Als je een rondje vanuit Panes fietst is terugrijden via Arangas een aanrader. Lekker golvend klimmen en mooie verre uitzichten.
Piękna wspinaczka w Picos de Europa. Ta wspinaczka ma naprawdę wszystko, jest wymagająca i jeździsz na rowerze w niesamowicie pięknym otoczeniu. Koniecznie uwzględnijcie zjazd do Tresviso, to się opłaca, bo zapewnia niepowtarzalne zdjęcia.
Prachtige beklimming in Picos de Europa. Deze klim heeft werkelijk alles, het is uitdagend en je fietst in een waanzinnig mooi decor. Neem zeker de afdaling naar Tresviso mee, dit loont de moeite, want levert unieke plaatjes op.
Imponująca wspinaczka w Asturii i być może najpiękniejszy obszar w Hiszpanii dla tych, którzy są fanami czystej natury.
Większość podjazdu do Sotres to ładna, dobra asfaltowa droga z umiarkowanym ruchem, ale na około 3 km od końca zaczyna się nędza z kawałkami powyżej 15％, a nawet powyżej 20％. Nawierzchnia dróg jest tu również bardzo zła, ale bez problemów da się jeszcze przejechać rowerem szosowym, ale trzeba uważać, gdzie się jedzie ze względu na odcinki i wyboje w nawierzchni.
W 2015 roku ten podjazd po raz pierwszy znalazł się w programie Vuelty i wygrał tam nie kto inny jak kieszonkowy wspinacz i kozioł górski Joachim Rodriguez . Rodriguez był kolarzem, który uwielbiał ogromnie strome podjazdy, ale najlepiej niezbyt długie, gdyż możliwości jego roweru były stosunkowo ograniczone.
Indrukwekkende klim in de Asturias en misschien wel het mooiste gebied in Spanje voor wie een fan is van de pure natuur.
Het overgrote deel van de klim tot Sotres is een mooie goede asfaltweg met matig verkeer maar op een dikke 3 km van het einde begint de ellende met stukjes van meer dan 15％ en zelfs boven de 20％ . Ook het wegdek is hier erg slecht maar zonder problemen wel nog berijdbaar met een wegfiets maar je moet wel zien waar je fiets vanwege stukken en putten in het wegdek.
In 2015 stond deze klim voor de eerste keer op het programma van de Vuelta en niemand minder dan pocketklimmer en bergeit Joachim Rodriguez won er . Rodriguez was een renner die hield van de enorm steile beklimmingen maar liefst niet te lang want zijn motorinhoud was relatief beperkt.
Mieliśmy zarezerwowany hotel w Sotres i znaleźliśmy się w połowie tej wspinaczki. Sotres leży w hiszpańskim rezerwacie przyrody Picos de Europa, jednym słowem bajecznie pięknym. Na spacerze z hotelu szło się stromo w górę, aż doszliśmy do małego pomnika, który zdradzał, że tutaj zakończył się 15 etap Vuelty 2015. Wygrana dla Purito i spora strata czasowa dla naszego Tomka. Jeśli organizatorzy Vuelty znaleźli tę kozią ścieżkę, to na pewno przygodą było przejechanie jej samemu. Kozia ścieżka to chyba zbyt duże odstępstwo, pierwsza część to dobry asfalt, ale ostatnie dwa kilometry to zabójczo stroma ( do 16％) i rozpadająca się nawierzchnia. Następnie jedź prosto przez kolejne 12 km do Treviso, gdzie kończy się droga. Zapierające dech w piersiach widoki na Picos.
Wij hadden een hotel geboekt in Sotres en bleken ons op halvewege deze beklimming te bevinden. Sotres ligt in het Spaanse natuurgebied Picos de Europa, in één woord fabelachtig mooi. Tijdens een wandeling vanuit het hotel ging het stijl omhoog tot we bij een monumentje kwamen, waaruit bleek dat hier de 15e etappe van de Vuelta 2015 was geëindigd. Een overwinning voor Purito en flink tijdverlies voor onze Tom. Als de organisatie van de Vuelta dit geitenpad gevonden heeft, was het toch wel een avontuur om hem zelf ook te rijden. Geitenpad is misschien te denigrerend, het eerste deel is goed asfalt maar de laatste twee kilometers zijn dodelijk stijl ( tot 16％) en een verbrokkelt wegdek. Rijdt dan meteen nog 12 km door naar Treviso waar de weg eindigt. Adembenemende uitzichten over de Picos.
| 7 km/h | 02:07:57 |
| 11 km/h | 01:21:25 |
| 15 km/h | 00:59:42 |
| 19 km/h | 00:47:08 |
