Hirschbichl vanuit Ramsau bei Berchtesgaden

Het is een mooie, stille klim met gruwelijk steile stukken.

Onderweg van Salzburg naar Zell am See leek ons de Hirschbichl een leuke grenscol om te pakken. En dat klopt ook. Door het nationale park Berchtesgarten loopt de weg omhoog. Je komt langs een pittoresk meertje waar alle auto's moeten parkeren. Het dal ligt vol met populaire wandelpaden en het is dus erg druk met wandelaars. De pasweg zelf is gesloten voor gemotoriseerd verkeer, alleen een lijnbus en fietsers mogen erover. Het wegdek is uitstekend, fonkelnieuw zelfs aan de Duitse kant. De routeplanner van Strava geeft aan dat het onverhard is. Maar het is keurig geasfalteerd. Net als de Tauern radweg onderaan in Oostenrijk.

Maar let goed op! Er zijn 2 stukken van enkele honderden meters lang waar de hellingspercentages niet onder de 20％ komen! Het profielplaatje op deze website laat dit niet goed zin. Echt loei en loei steil! Omdat wij met een bob yak reizen moest ik een stukje lopen. Gelukkig werden de steile stukken met nagenoeg vlakke stukken afgewisseld. De afdaling aan de Oostenrijkse zijde is nog veel steiler. Er zijn stukken van 30％ aangegeven! Hou hier rekening mee als je hier omhoog wil rijden.

Wij troffen de lijnbus op de vlakke aanloop. Maar let er op dat dit natuurlijk ook op de steile stukken kan gebeuren! Dus pas hiermee op!