Dréhance via Walzin

Rustige weg door een prachtige vallei. De route begint makkelijk met een vlakke aanloop langs de Lesse.
Na het kasteel wordt het een holle weg die wel wat aan Limburg doet denken.

Zoals hieronder reeds vermeld is de aanloop via Anseremme en de Lesse een prachtig stuk bijna verkeersloos natuur, alleen daarom zou ik deze nogmaal komen oprijden. Het klopt, van het kasteel zie je niet veel, maar het klimmen op een nog vrij goed wegdek tussen de rijen eiken heeft ook iets speciaals. Eens je het rechte stuk na de haarspeldbocht voorbij bent vlakt het af en daal je zelfs even, waarna je terug omhoog gaat via het laatste stuk bos. Daarna moet je op het kruispunt tussen de velden op het plateau omhoog om langs Dréhance door te klim af te ronden. Een klim in 3 deeltjes dus, maar mits zonnig weer absoluut een omweg waard. Hier kom ik nog terug !!

De aanloop vanuit Anseremme,naar de start van de klim aan de achterzijde van het Kasteel van Walzin is reeds prachtig en verloopt over smalle weg langs en twee maal via een bruggetje over de Lesse.
Aanvankelijk start je stevig bergop via een haarspeldbocht door het dichte loofbos om geleidelijk via een plateau over te gaan in een open vlakte om vervolgens terug klimmend de dorpskern van Dréhance links te laten liggen en te eindigen op het hoogste punt met grote zendmast en manege.
Mooie typisch Ardense natuurklim waar ik geen verkeer tegenkwam.

Lange klim die eigenlijk uit twee verschillende delen bestaat. Het eerste deel is zeer rustig en kronkelt tussen de goede beschutting van het bos uit de Lessevallei omhoog. Vanaf je boven op het plateau komt en eerst nog een deeltje afdaalt is het landschap heel open en onbeschut. Wel mooie uitzichten op dit deel maar niet veel aan voor de rest.

Vooral een mooie klim, maar ook gelijk ‘langdradig’. Het begint stevig door het bos, langs het kasteel van Walzin. Het kasteel waarvan je helaas alleen de buitenmuren ziet. In brochures zie je vaak het kasteel, hoog op een rots, boven het water. Maar die foto’s zijn van de andere kant genomen. Vanaf de weg zie je bijna niets van het kasteel. Het profiel laat zien dat in de haarspeldbocht het eerste steile gedeelte zit, maar ik had zelf het idee dat dit punt niet iets daarvoor lag. Dit is in ieder geval wel het gedeelte, waar je echt even flink op de pedalen moet. Daarna vlakt de klim af en zit er zelfs een vlakker gedeelte in. De term ‘langdradig’ is van toepassing op wat er dan komt. Je komt dan op het open land (met in mijn geval: wind) en ga je licht omhoog, maar niet te zwaar. Zonder dat je het zelf door hebt (visueel dan), wordt de klim richting het eind wat steiler. Dat ga je wel voelen. Ik ben zelf iets eerder terug afgebogen naar Dinant.