Col du Sabot via Vaujany

Ik reed hem op in 2011. Wat een prachtige col. Zeer idylisch. Deze is me altijd bijgebleven. Volgende week ga ik terug op vakantie in die regio. Deze ga ik zeker opnieuw doen. Het is de mooiste die ik tot nog toe gedaan heb. Hij loopt dood boven dus je moet via dezelfde slechte weg weer naar beneden. Best gevaarlijk dus voorzichtig zijn.

Misschien wel de mooiste, maar sowieso met voorsprong de meest ruige en afgelegen klim rond Bourg d'Oisans. Je waant je alleen op de wereld. Smalle weg met matig wegdek en bovendien versierd met koeienvlaaien wat de afdaling toch ook wel een dingetje maakt. Ik had de pech dat de laatste meters niet sneeuwvrij waren. Alweer een reden om nog eens terug te gaan. Geweldige klim!

Spannende col als slot van onze vakantie. Had op Climbfinder reeds de commentaren gelezen, het profiel bestudeerd en we hadden ons goed voorbereid om deze beauty te beklimmen. En alles komt uit: stijl echter met goede dosering doenbaar, koeievlaaien verspreid over het traject en losliggende kiezel die het vooral bij afdalen wat tricky maakt. Echter, je word echt beloond met adembenemende zichten! Deze is niet zo een mythische klim als Glandon, Galibier, Alp d‘Huez, maar als je de tijd hebt, moet je deze er echt bijnemen!

Misschien wel de mooiste klim in de buurt van Alpe d’Huez. Circa 15 km met gemiddeld 10％. Nou eigenlijk is het gewoon de hele klim 10％ en aan eind vlakt het wat op naar 11％. Als je rustig aan klimt kun je best genieten van het schitterende panorama. De bergtoppen, watervallen, groene alpenweiden. De weg slingert maar door en je voelt je alleen op de wereld. Even beetje om de koeienvlaaien heen en over wat veeroosters. Het is een klim voor de genieters maar ook voor mensen voor wie Alpe d’Huez of de Croix de Fer te makkelijk is en een sportieve uitdaging zoeken. Afdalen zou ik voorzichtig doen, vanwege de losse steentjes.

Stiekem één van de mooiste cols in de buurt. Bruut, ruw en vooral heel rustig. Je bent alleen op de wereld. Rij zeker ver genoeg door, bij mooi weer kan je de Mont Blanc zien liggen.

Van deze minder bekende col kan je je niet in volle afdaling naar beneden werpen wegens het lamentabele smalle wegdek.
Hoeft ook niet, want hij is een steile sportieve uitdaging om op te fietsen met amper verkeer, veel haarspeldbochten, en loslopend vee in puur natuur.
Absoluut de moeite zoals ik op 02/09/2020 zelf mocht ervaren.

Naast de overbekende tour beklimmingen mag deze zeker niet ontbreken op het fietslijst bij een verblijf in
Bourg d'Oisans.

24-06-20 deze klim gedaan.
Stond al enkele jaren op mijn bucketlist, en weet nu waarom.
Aan het eind van het stuwmeer houd je rechtsaan richting Vaujany en is het vanaf de eerste meter meteen duidelijk, dit wordt een pittige.
In het begin klim je van dorpje naar dorpje en vlak voor het verlaten van La Villette kun je links nog je bidons vullen.
Van hieruit tot aan de tennisvelden klim je goed in de dubbele cijfers en vanaf de tennisvelden wordt het pas echt menens.
De weg wordt smal, af en toe een groenstrookje in het midden, 3 wildroosters maar het is gewoon een goede weg om op te fietsen.
De uitzichten zijn geweldig, zowel voor je als achter je en zijn een mooie afleiding voor het stijgingspercentage want die blijven boven de 9％.
Persoonlijk vond ik deze klim de zwaarste en samen met de Croix de Fer de mooiste uit de streek van Oissans.
Ben je in de buurt, pak deze, 7 fietsers gezien (op en neer) en 1 auto, rustiger ga je ze niet vinden in die streek.
En die afdaling? Gewoon voorzichtig doen.
En als je boven bent, loop even dat paadje omhoog (100mtr) want het uitzicht op het stuwmeer van de Croix de Fer is prachtig.

Na de altijd mooie Col du Solude via Notre Dame besloten deze nog onbekende klim voor ons op de tweede dag te doen. De Solude staat ook wel bekend om zijn steilheid, donkere tunnels, smal weggetje en slecht tot serieus geen wegdek meer. Wat kan ons gebeuren? Tralalala tot aan net voorbij het stuwmeer. Dan begint de ellende, het is gelijk stijl en dat houdt gewoon niet meer op. Constant druk op de benen en nergens om je te verschuilen. De stukjes met "iets" mindere percentages voelen aan alsof je vliegt. De laatste kilometer naarboven geschurkt en gevloekt. Enige twee keer dat ik een glimlach op mijn smoel kon toveren was toen er een Marmotte voor me de weg op kwam stuiteren en mijn richting op huppelde, de andere keer was toen ik na een eindje afgedaald te zijn met mijn broer de top nogmaals haalde, zo tof dat hij boven is gekomen, ik ben zelf niet de lichtste (86) maar mijn broer weegt 120 kilo. Echt diep respect, wat een karakter. Als klim één van de mooiste in de buurt, maar voor ons de zwaarste in de regio, en hebben ook de Télegraphe - Galibier in de benen. Deze totaal onderschat en die wellicht totaal overschat. Wegdek is vrij okay, hoort er gewoon bij en is heel veilig te fietsen. Aanrader, dus doen als je ook maar enigzins in de buurt bent! Het uitzicht is echt fenomenaal bovenaan, paadje net na de gravelparkeerplaats nemen!

Vandaag eerst de Croix de Fer gedaan.
Boven een stelletje gesproken die rade me de col du sabot aan.
Wist dat het een pittige col was. Maar wat een col!!! Wegdek is goed dus dat afdalen komt wel goed. Maar ja je moet nog wel naar boven. Dat met 38+ graden en iets te weinig water maakt gemiddelde van constant 9 a 10 % en 84 kg het echt een bruut !!
Gelukkig onderweg in een klein stroompje water kunnen pakken.

Onderweg en boven machtige ver gezichten. En daarna heerlijk afdalen.

Gewoon doen deze col.

We waren hier net en wilden rustig beginnen

Prachtig fietsen in deze omgeving, we hebben bijna alle cols gereden, dus ook deze Col du Sabot, absoluut doen prachtig uitzicht en boven op de Col een mooi Wit landschap.

Col du Sabot, in 1 word bruut.
Klim is bruut, landschap is bruut, uitzicht op de top is bruut.
Wegdek is gewoon goed te rijden, hier en daar een stuk koeienstront, maar daar heb je een stuur voor op je fiets zitten om er omheen te rijden.
Deze klim is gewoon echt zo ontzettend gaaf, vind onderin je ritme en je komt gewoon boven.spaar wat krachten voor de laatset km's!

Dit jaar 01 juli 2018, de GF La Vaujany gefietst met hoge temperaturen. De finish was in het dorp La Vaujany, je pakt dan de eerste 5 steile kilometers, die niet onder de 10% uitkomen van de Col du Sabot. Echt een keiharde finish en dodelijk voor sommige deelnemers die toch na 170km moesten opgeven omdat ze gewoon niet meer fietsend boven konden komen.
Dit gedeelte van de route was prima te doen, goede weg en weinig verkeer.

Deze klim gereden op vrijdag de 13e (ja, ja) en gezien sommige reacties maakte ik mij wat zorgen over de kwaliteit van het wegdek....

Het begin van de klim is top, geen enkel probleem op de weg en naar beneden ook goede snelheden te halen. Na de tennisbaan (waar in mijn geval een boogschutters wedstrijd bezig was) begint de weg smaller en slechter te worden, er ligt inderdaad wat grind maar zo heel slecht vind ik het wegdek niet. Natuurlijk kan je niet als een gek naar beneden maar dat is bij deze klim toch niet zo'n ramp.

Het slechtste is het in een stook waar het vee los loopt en er inderdaad grind, poep, water/plas het wegdek 'verpesten' maar dit is een strookje van 25-50 meter. De rest van het wegdek is redelijk te doen, wel zitten er in totaal drie veeroosters in. Bij de tweede schrok ik omdat het rooster zelf 'kapot' was, ik heb deze maar links gereden want rechts (omhoog) zag er uit als of het rooster mij met racefiets en al wilde verslinden.

Ik heb de klim rustig gereden en vond het perfect te doen, begin is stijl, daarna vlakt hij wat af en daarna gaat hij weer iets stijler omhoog. Het uitzicht richting de top achter je (en in de afdaling) en schitterend. Ook boven even doorlopen is de moeite waard (je kijkt naar beneden uit op de laatste stukken van de Glandon).

TLDR; Prima te doen omhoog, naar beneden beetje voorzichtig tot je bij de tennisbaan bent maar absoluut goed te doen (ook voor iemand als ik, een bangepoepert die grind & slechtwegdek echt onwijs haat als het om afdalen gaat).

Wil je een chrono neerzetten tot op de milliseconde ? Ga dan vooral naar Alpe D'Huez. Wil je scheuren langs een bijna-autostrade naar de top ? De Col du Lautaret is allicht uw ding. Staan al die Tour de France top-cols op je bucket list ? Man toch, met vele tienduizenden zijn ze u al voorgegaan ... elk jaar opnieuw ...
Als je niets meer dan dit verwacht van je alpen-ritten, lees dan vooral niet verder.
Schrik voor een veerooster of een koeievlaai op het asfalt ? Keer a.u.b subito presto terug naar Bourg D'Oisans.
Col du Sabot is best wel een stevige klim. De statistische gegevens zeggen genoeg.
In de afdaling moet je geen gekke dingen doen. De asfalt is matig, en er ligt al eens wat grind en een steen. Maar de weg is steeds overzichtelijk. Dus als je er je verstand bijhoudt, kom je zeker heelhuids beneden.
Maar deze col heeft een BONUS : en wel de onmetelijke rust die er heerst, samen met de pracht van de onaangetaste natuur. "Onthaasting", ook, wanneer je je laat opgaan in deze prachtige omgeving. Een col die uitnodigt om eens niet op te gaan in haantjesgedrag of competitiedrang t.o.v. fietsgenoten.

De meest machtige en zonder meer zwaarste klim als je op vakantie bent in bourg doisans. Evenwel ook de mooiste.

In onze ogen een bezopen beklimming vanuit bourg d-oisans. De omgeving is inderdaad schitterend maar de laatse 10km is echt ruk. Alleen maar kiezels, onverhard en knipgaten. Afdalen is een hel. Bekimmen loodzwaar. Je bent eindbaas van beroep als je de top al fietsend bereikt. Wij waren met de auto. Op de laatste 10km geen levend wezen gezien in een tijdsbestek van 3uur, er was zelfs geen marmotte te bekennen. Maargoed, voor de geoefende (levensmoe-e) fietser is dit een prachtige uitdaging. Zorg wel voldoende water en een satelliet telefoon.

In onze ogen een bezopen beklimming vanuit bourg d-oisans. De omgeving is inderdaad schitterend maar de laatse 10km is echt ruk. Alleen maar kiezels, onverhard en knipgaten. Afdalen is een hel. Bekimmen loodzwaar. Je bent eindbaas van beroep als je de top al fietsend bereikt. Wij waren met de auto. Op de laatste 10km geen levend wezen gezien in een tijdsbestek van 3uur, er was zelfs geen marmotte te bekennen. Maargoed, voor de geoefende (levensmoe-e) fietser is dit een prachtige uitdaging. Zorg wel voldoende water en een satelliet telefoon.

Dit is wat mij betreft de mooiste col in de regio van Bourg en dan in het bijzonder de laatste pak weg 7km (vanaf de Tennisvelden). De weg kronkelt door de Alpenweiden met steevast tegen de 10% en loopt dood bovenop de col. Je wordt beloond met een fantastisch uitzicht op de Glandon en het Lac de Grand Maison.

Deze klim deed echt pijn. Als je de klim echt opdraait (vanaf km 7) doet hij tot en met de top pijn.
Klim wordt pas echt mooi zo'n 7 km onder de top na de tennisbaan, maar had persoonlijk weinig tijd om te genieten..

De laatste dat ik gedaan heb in juli en zeker de mooiste maar wel de moeilijkste. Een minder gekend beklimming ronduit Bourg d'oisan maar zeker de mooiete waard als je in de buurt bent van l'Alpe d'huez en als je een uitdaging zoekt. De zicht aan de top is ongeloofelijk. Lac de grande maison, de 2 cols van la Croix de fer en de Glandon met le Mont Blanc in achtergrond. Ik zal het zeker nog eens doen alleen omdat het zo een mooie beklimming is.

Fantastische Klim! Vorige week gedaan en ook zeker in de herfst een aanrader, wel goed aankleden! Het is zeker de moeite waard om na bovenkomst ongeveer honderd meter rechtdoor te lopen (over een wandelpaadje), hier is een fantastisch uitzicht op de Glandon/Croix de Fer en het bijbehorende stuwmeer.

Wat een schitterende klim in niemandsland. Zware uitdaging, mooie uitzichten. Blij dat ik deze gedaan heb en een absolute aanrader voor als je in de buurt bent!

Mooie maar Lastige klim,mede veroorzaakt door het mindere wegdek.
Na het laatste dorp gaat het asfalt over naar een grindpad met wildroosters.
Ben je op zoek na een avontuurlijke klim dan wordt je op je wenken bedient.
Als het slecht weer is kan het boven spoken.
Btw er lag nog sneeuw in juni 2016. De mooiste cols om te fietsen zijn de onbekende...

Vanwege de reacties op deze pagina de klim vorige maand opgezocht en niets is gelogen. Een prachtige beklimming in 'niemandsland'. De weg is smal maar breed genoeg om een auto voorbij te laten (al betwijfel ik of je die zal tegenkomen). Waar je op de andere cols in de omgeving bergen vol met fietsers tegenkomt kun je ze hier waarschijnlijk op 1 hand kunnen tellen. Vanaf La Villette word de weg smal en van iets mindere kwaliteit waarmee je tijdens het afdalen rekening moet houden, maar zolang je je rem en verstand gebruikt zal dat geen probleem zijn.

Schitterende beklimming. Zeker doen als je in de buurt bent.
Bovenin liggen wat losse steentjes op de weg maar met voorzichtig afdalen is dit geen enkel probleem.
Bij helder weer kun je aan de andere kant van de col de Glandon zien met daarachter de Mont Blanc.

Aangezien de col constant (zwaar) is kun je wel lekker in een ritme komen en als je eenmaal een lekker ritme te pakken hebt is hij aardig vol te houden. Helaas niet van de uitzichten kunnen genieten aangezien ik in de wolken reed met minder dan 25 meter zicht. Tot La Villette is de afdaling inderdaad gevaarlijk vanwege een slecht wegdek. Absoluut pluspunt van deze col is de rust...

Een prachtige Col! Vroeger liep de weg door naar de Glandon maar tegenwoordig is het een enkeltje omhoog. Tot Vaujany is de weg druk en vergelijkbaar met de nabij gelegen Alpe d'Huez. Na La Villette verdwijnt de markering, wordt de weg smaller en komen de koeien. Een kleine kilometer voor de top fietste ik zelfs tussen een kudde koeien door. Het landschap is schitterend, de rust is fantastisch; en alles wat op deze pagina geschreven staat is waar.

De eerste kilometers naar Vaujany lijken op de vele ski-oorden hier, maar het grote verschil is de rust. De laatste 8 kilometers zijn de mooiste van deze klim. Een smalle weg ( een auto kan een fietser wel gewoon inhalen ), met de ene keer een echte haarspeldbocht waar het percentage zakt om de spanning van de benen af te halen en de andere keer stijgt juist in de bocht het percentage naar 13%.
De zware klim, de rustige omgeving en het prachtige uitzicht op de weg van de Croix de Fer en Lac de Grand Maison is de Sabot mijn favorieten klim vanuit Bourg D'Oisans. Het is ook leuk om deze klim met meerder mensen te rijden, want je ziet in het laatste gedeelte de mensen voor je of achter je geregeld in beeld, ook wanneer de tijdsverschillen groot zijn.
Een minpunt is de afdaling waar je de rem continue moet gebruiken tot aan het eerste dorpje, want daar is de weg weer breed en is het grind aan de zijkanten verdwenen.

In de week van Alpe duZes in 2015 een appartement in Vaujany. Als training eerste de Croix de fer gereden en toen terug naar Vaujany en omdat je dan al halverwege bent de Sabot maar opgeklommen. Had dit verhaal echter slecht gelezen en dacht dat het vanaf ons dorp nog maar 5km omhoog waren. Bleken er ca. 10 te zijn dus helemaal maar dan ook totaal kapot gegaan. Wat een zware col! Maar uitzicht en de rust is geweldig. Moet je ooit gereden hebben. Boven is er vaak alleen maar sneeuw dus niet balen als je de top net niet haalt.