| Piękna sceneria |
| 26 serpentyn |
| #82 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Wyspy Kanaryjskie |
| #45 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Wyspy Kanaryjskie |
| #29 najdłuższe wzniesienie w regionie Wyspy Kanaryjskie |
| #52 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Gran Canaria |
Salto del Perro z Lomo Galeon to podjazd znajdujący się w regionie Gran Canaria. Ma długość 22.9 km i pokonuje 919 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 4%, co daje wynik trudności 643. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 926 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 5 recenzje tego podjazdu i zamieścili 10 zdjęcia.
Nazwy dróg: GC-505 & Carretera el Pinar
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Piękna trasa. Górna część (od Barranquillo Andres) mniej polecana ze względu na drogę powrotną w dół, kiepski asfalt!
Schöne Strecke. Oberer Teil (ab Barranquillo Andres) für den Rückweg bergab weniger zu empfehlen, schlechter Asphalt!
Miałem to samo piękne doświadczenie, jak opisano w innych recenzjach. Cudownie było przejechać ciepło przez wąwóz, a następnie dokręcić w drugiej części na kozim szlaku. Nie nadaje się jako zjazd!
Sam skręciłem w prawo na GC-605 w kierunku Roque Nublo i Pico De Las Nieves.
Dobra alternatywna wspinaczka, jeśli nie chcesz wspinać się z Maspalomas bezpośrednio przez GC-60 w kierunku San Bartolomé de Tirajana.
Również dlatego, że obecnie nie jest możliwe przejechanie rowerem z Taurito przez GC-500 do Puerto de Mogán przed wspinaczką przez GC-200 do Roque Nublo lub Pico De Las Nieves.
Zelfde mooie ervaring gehad, zoals beschreven bij de andere reviews. Heerlijk om warm te fietsen door de kloof, daarna aanpoten bij het tweede deel over het geitenpad. Niet geschikt als afdaling!
Zelf ben ik rechts afgeslagen over de GC-605 richting Roque Nublo en Pico De Las Nieves.
Goede alternatieve beklimming als je vanuit Maspalomas niet direct over de GC-60 richting San Bartolomé de Tirajana wilt klimmen.
Ook omdat het voorlopig niet mogelijk is om vanuit Taurito over de GC-500 naar Puerto de Mogán te fietsen voor de beklimming over de GC-200 naar Roque Nublo of Pico De Las Nieves.
Wspaniała wspinaczka! Właściwie niewiele do dodania do poniższego opisu Barta Robbensa. Długi podjazd przez dolinę, potem solidny środkowy odcinek i trudny finał z mini hairpinami, które są o wiele bardziej strome niż sugeruje to zdjęcie profilowe na tej stronie. Stukane odcinki 15％ regularnie na drodze, która rzeczywiście mogłaby przejść za kozi szlak.
Schitterende klim! Eigenlijk weinig toe te voegen aan de beschrijving van Bart Robbens hieronder. Lange aanloop door de vallei, dan een stevig middenstuk, en een zware finale met mini-haarspeldbochten die toch een stuk steiler zijn dan het profielplaatje op deze website doet vermoeden. Tikte regelmatig stukken van 15％ aan op een weg die inderdaad kan doorgaan voor een geitenpaadje.
Fajna droga w wąwozie, prawdziwa wspinaczka zaczyna się dopiero około 15. km. Zdecydowanie warto, fajna droga, spokój, piękne krajobrazy. Fajna wycieczka z Maspalomas.
Mooie weg in kloof, echte klim begint pas rond km 15. Zeker de moeite waard, mooie weg, rustig, mooi landschap. Leuke trip uit Maspalomas.
Ładna wspinaczka, jakich wiele na Gran Canarii. Wyjechałem z Arguineguin i wtedy już po 2 km zaczyna się wspinaczka. Zaletą jest jednak to, że podejście zaczyna się bardzo stopniowo (15 km na 1％) i dzięki temu mogłem się rozgrzać od tego miejsca. Jednak można to również uznać za wadę, ponieważ zbyt długo trwa zanim zacznie się stromy odcinek i spinki.... Przejeżdża się jednak przez coś w rodzaju kanionu i było niezwykle cicho (także w kierunku ruchu ulicznego) - przez chwilę czułem się jakbym był sam na świecie.
Po dotarciu do Las Filipinas rozpoczyna się część rozrywkowa wspinaczki. Piękne szpilki do włosów i procenty, które cały czas kręcą się wokół 7/8％ ze szczytami do 14%. Więc raz w Barranquillo Andrès, można skręcić w lewo (jak wskazuje ta trasa), ale ja estem jechał dalej, aż dotarłem do tarasu w pobliżu jeziora Soria. Po coli zawróciłem przed wykręceniem i rozpoczęciem ostatniej części wspinaczki. I to jest odcinek, który może się liczyć, bo jeśli się nie mylę, to jest tam nawet znak odradzający wjazd rowerem na tę drogę. Jest to lekka przesada, gdyż jest to wykonalne. Jest to 'kozia ścieżka' o długości ledwie 2,5 km - czytaj: zły asfalt. Słynne hairpiny mają razem około's 400m długości i są najbardziej strome: 14％. Ale bardzo piękne! Kiedy już to miniesz, wszystko się spłaszcza i kończysz na równinie pośrodku niczego. Po dotarciu do rozwidlenia, wracamy na 'normalne' drogi i możemy albo rozpocząć zjazd (w lewo), albo wejść jeszcze wyżej w kierunku Roque Nublo lub Pico De Las Nieves (w prawo). Wybrałem zjazd przez Mogan, by następnie jechać w kierunku wybrzeża z powrotem do Arguineguin (miejsce zamieszkania). Bardzo przyjemna jazda około 67km i 1300Hm.
Mooie klim, zoals zo vele op Gran Canaria. Ik vertrok vanuit Arguineguin en dan begint de klim al na 2km. Het voordeel hier is wel dat de aanloop heel geleidelijk begint (15km aan 1％) en ik dus daaruit mijn opwarming kon halen. Je kan het echter ook een nadeel vinden omdat het te lang duurt vooraleer het steile gedeelte en de haarspelten beginnen... Je rijdt echter wel door een soort canyon en het was er uitermate rustig (ook naar verkeer toe) - ik waande me even alleen op de wereld.
Zodra je in Las Filipinas komt, begint het leuke deel van de klim. Mooie haarspeldjes en percentages die rond de 7/8％ blijven schommelen met uitschieters tot 14%. Eenmaal in Barranquillo Andrès kan je dus links afslaan (zoals deze route aangeeft), maar ik ben eest nog even doorgereden tot aan een terras in de buurt van het meer van Soria. Na een cola keerde ik terug om dan af te slaan en het laatste deel van de klim te beginnen. En dat is een segment dat kan tellen, want als ik me niet vergis staat er zelfs een bord waarop het niet wordt aangeraden om met de fiets die weg te betreden. Dit is ietwat overdreven, want het is wel degelijk te doen. Het is een 'geitenpad' van amper 2,5km - lees dus: slechte asfalt. De bekende haarspeldjes zijn samen zo'n 400m lang en het steilst: 14％. Maar wel heel mooi! Als je daar voorbij bent, vlakt het af en kom je op een vlakte in niemandsland terecht. Zodra je aan de splitsing bent, kom je weer op 'normale' wegen en kan ofwel de afdaling ingezet worden (linksaf) of kan je nog hogerop gaan richting Roque Nublo of Pico De Las Nieves (rechtsaf). Ik koos voor de afdaling via Mogan om dan richting kustlijn terug naar Arguineguin (verblijfplaats) te rijden. Heel mooie tocht van ongeveer 67km en 1300Hm.
| 7 km/h | 03:15:57 |
| 11 km/h | 02:04:42 |
| 15 km/h | 01:31:26 |
| 19 km/h | 01:12:11 |
