| Piękna sceneria |
| Ukryty klejnot |
| 7 serpentyn |
| #30 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Alpy Wysokie |
| #95 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże |
| #94 najdłuższe wzniesienie w regionie Prowansja-Alpy-Lazurowe Wybrzeże |
| #72 Średnio najbardziej strome wzniesienie w regionie Briançon |
Pré de Madame Carle z Vallouise to podjazd znajdujący się w regionie Briançon. Ma długość 13.2 km i pokonuje 720 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 5.4%, co daje wynik trudności 533. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 1876 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 20 recenzje tego podjazdu i zamieścili 60 zdjęcia.
Nazwa drogi: Pierre Sainte, D994E, D994T, D204T
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Kontynuuj z Apple
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Bardzo przyjemny spacer z sekcją rozgrzewkową między vallouise i Pelvoux. Następnie przyjemna wspinaczka po dobrej, zacienionej drodze bez zbyt dużego ruchu do ailefroide przed pokonaniem drugiego podejścia na łąkę Madame Carl, gdzie po przybyciu na miejsce sceneria jest wspaniała, a dla tych, którzy chcą coś przekąsić lub napić się, znajduje się bar/restauracja. Można również zatrzymać się na drinka w ailefroide. Gorąco polecam. Z wyjątkiem ostatniego odcinka drogi, który prawie w ogóle się nie wznosi, droga jest w bardzo dobrym stanie, dzięki czemu jazda zarówno pod górę, jak i w dół jest przyjemna.
Très belle balade avec une partie qu'on peut qualifier d'échauffement entre vallouise et Pelvoux. Puis une sympathique montée sur une bonne route sans trop de passage et ombragée jusqu'à ailefroide avant d'attaquer la seconde montée jusqu'au pré de madame Carl où à l'arrivée les paysages sont magnifiques et une buvette/restaurant permet pour ceux qui le souhaitent de se manger où boire un coup. Possibilité également de s'arrêter boire à ailefroide. Je recommande fortement. Excepté la toute dernière portion de route qui ne grimpe presque plus la route est en très bonne état, agréable donc à rouler en montée comme en descente.
Wspaniała wycieczka z płaskim miejscem na Ailefroide, dająca szansę na odpoczynek przed podjazdem pod wiatr!
Wspaniała sceneria, która będzie Ci towarzyszyć po drodze!
Superbe sortie avec un replat sur Ailefroide qui laisse un petit repos avant d’attaquer la montée au près !
De magnifiques paysages pour vous accompagner sur la route !
Słyszałem dobre rzeczy o tej łące od Madame Carle. Komentarze na Climbfinder również były pochlebne.
O tej porze roku, wraz z odwilżą i spadającym śniegiem, jest tam magicznie. Sceneria jest wysublimowana.
Na początku zbocze jest łagodne, a krajobraz bukoliczny. Malutki, uroczy tunel. Leśne przejście z bajki dla niegrzecznych dzieci. A potem, za Ailefroide (toponimia nie kłamie, jest naprawdę mroźno...) wszystko się zmienia.
Najpierw nachylenie, potem krajobraz, roślinność, wszystko: zaczyna się kolejna wspinaczka.
Jest dziko, potężnie, tellurycznie.
Zjazd zapiera dech w piersiach.
Absolutna konieczność!
On m’avait dit du bien de ce pré de cette madame Carle. Les commentaires Climbfinder aussi étaient élogieux.
À cette saison, avec le dégel et la neige qui tire sa révérence, l’arrivée là haut est magique. Le paysage est sublime.
Au départ, la pente est douce, le paysage bucolique. Un minuscule tunnel tout mignon. La traversée de la forêt sortie d’un conte pour enfants pas sages. Et puis, après Ailefroide (la toponymie ne ment pas, ça caille vraiment…) tout change.
Les pourcentages d’abord, le paysage, la végétation, tout : une autre ascension commence.
C’est sauvage, puissant, tellurique.
La descente est époustouflante.
Un absolu incontournable !
Zrobiłem tę wspinaczkę w połączeniu z Puy 1800 (startując z Les Vigneaux). Trudna wspinaczka, która prowadzi przez piękne krajobrazy. Do czasu Ailefroidu umiarkowany ruch, po czym wyobrażasz sobie, że jesteś sam na drodze. Bądź jednak ostrożny, może być zajęty na drodze w Ailefroid z bezpańskich psów, dzieci i ludzi nie zwracając uwagi! Nawierzchnia drogi jest bardzo dobra do ostatniego kilometra (nierówna nawierzchnia). Duże fragmenty trasy znajdują się w cieniu. Wodę można uzupełnić w Ailefroide, obok recepcji kempingu przy wejściu do wioski. Aż do Ailefroid podjazd jest bardzo łatwy, potem pojawiają się serpentyny i najbardziej stroma część wspinaczki. Ostatnie kilka kilometrów po tym można wyjechać rekreacyjnie i podziwiać wspaniałe widoki na Glacier Blanc i okoliczne wysokie góry. Na końcu trasy można zjeść pyszne ciasto w Refuge Pre Madame Carle. Wspinaczka w regionie, którą zdecydowanie powinieneś zrobić! Dla mnie najlepsza wspinaczka z powodu widoku imponujących gór przed tobą, co sprawia, że nagle czujesz, że jesteś bardzo małą częścią znacznie większego obrazu.
Deze klim gedaan in combinatie met Puy 1800 (startend vanuit Les Vigneaux). Een pittige klim die je meeneemt in een prachtig landschap. Tot Ailefroid matige hoeveelheid verkeer, daarna waan je je alleen op de weg. Let wel op, het kan druk zijn op de weg in Ailefroid met loslopende honden, kinderen en mensen niet niet opletten! Het wegdek is zeer goed tot de laatste kilometer (ruw wegdek). Grote delen van de route liggen in de schaduw. Water kan je bijvullen in Ailefroide, naast receptie van de camping bij de ingang van het dorp. Tot Ailefroid is de stijging zeer goed te doen, daarna komen de haarspeldbochten en het steilste stuk van de klim. De laatste kilometers daarna kan je rustig uitrijden en genieten van het magnifieke uitzicht op de Glacier Blanc en het omliggende hooggebergte. Aan het einde van de route kan je een heerlijk taartje eten bij de Refuge Pre Madame Carle. Een klim in de regio die je zeker moet doen! Voor mij mijn allermooiste klim vanwege het uitzicht op de imposante bergen voor je, waardoor je ineens voelt dat je een heel klein onderdeel van een veel groter geheel bent.
Zrobiłem ją razem z Puy st Vincent i Plateau Chambran jako rozgrzewkę przed dużymi przełęczami. Ale ta wspinaczka podobała mi się równie mocno jak giganty. Od małego tunelu (przy okazji początek bardzo ładnej Via Ferraty) piękne krajobrazy i dobry asfalt.
Ik heb deze samen met Puy st Vincent en Plateau Chambran gedaan als opwarmer voor de grote cols. Maar van deze beklimming heb ik net zo veel genoten als van de reuzen. Vanaf het tunneltje (start van een heel mooie Via Ferrata trouwens) mooie natuur en goed asfalt.
Naprawdę piękna wspinaczka. Trochę moja rodzima góra. W miarę łatwy aż do Ailefroide, a potem robi się coraz bardziej pikantny. Asfalt jest dobry, rzadko jest za gorąco i jest cicha jazda aut'em. Krótko mówiąc, must-do jeśli będziecie w pobliżu Brianon.
Rozejrzyj się naprawdę uważnie wokół siebie na ostatnich ostrych zakrętach, tutaj prawie zawsze możesz zobaczyć kozice. Zwróć uwagę jesienią, kawałek od Ailefroide z powrotem do PElvoux jest znacznie zimniejszy niż reszta zejścia. Zawsze zalecane są ocieplacze na ręce i/lub dobra wiatrówka.
Echt een heerlijke klim. Een beetje mijn huisberg. Redelijk eenvoudig tot Ailefroide en daarna wordt het steeds pittiger. Het asfalt is goed, het is zelden te warm en er wordt rustig gereden door auto's. Kortom een must-do als je in de buurt van Brianon bent.
Kijk echt goed om je heen in de laatste haarspeldbochten hier zijn bijna altijd gemzen te zien. Let in het najaar op, het stukje van Ailefroide terug naar PElvoux is veel kouder dan de rest van de afdaling. Armstukken en/of een goed windjack zijn altijd aan te raden.
Przejechany dziś rano z L'argentiere la bessee. Fajny podjazd, fajna droga, ale żadnych znaków z procentami i dystansami w zasięgu wzroku. Tak więc stromizna za Ailefroide była zaskoczeniem i nie wiadomo jak długo to potrwa; nie za długo, a potem jechać powoli i rozglądać się na szczycie. Wspaniale.
Uważajcie na strome zakręty.
Vanochtend gereden vanuit L’argentiere la bessee. Mooie klim, fijne weg, maar geen bordjes met percentages en afstanden te bekennen. Dus de steilte na Ailefroide kwam aks n verrassing en geen idee hoe lang t ging duren; niet te lang en dan rustig uitrijden en om heen kijken boven. Prachtig.
Bij de steile haarspeldbochten wel voorzichtig zijn.
Wspinana 29-7-2019, w połączeniu z Puy-Saint-Vincent (również bardzo fajna wspinaczka). Bardzo fajna wspinaczka, oszałamiające krajobrazy i piękny nowy asfalt z wyjątkiem ostatniego kawałka. Mały ruch. Krótko mówiąc, róbcie to ludzie!
Op 29-7-2019 beklommen, in combinatie met Puy-Saint-Vincent (ook een hele mooie klim). Zeer mooie klim, schitterende natuur en prachtig nieuw asfalt op het laatste stukje na. Weinig verkeer. Kortom, doen mensen!
Fajna wspinaczka, po drodze piękne krajobrazy i ładne góry. Fajny mały ruch mimo miesiąca lipca. Nawierzchnia drogi na podjeździe jest doskonała, nowy asfalt prawie wszędzie. Dopiero ostatni kilometr nawierzchnia drogi to szorstki asfalt/beton, ale zdecydowanie przejezdny. Obsługa na chacie była dobra.
Mooie beklimming, met prachtige natuur en mooie bergen onderweg. Lekker weinig verkeer ondanks de maand juli. Het wegdenk op de beklimming is uitstekend, bijna overal nieuwe asfalt. Enkel de laatste kilometer is het wegdek ruwe asfalt/beton maar zeker goed berijdbaar. Bediening in de hut was goed.
Bardzo fajna wspinaczka, która rzeczywiście pod koniec robi się dość stroma. Wydaje się, że nie ma końca, ale w nagrodę dociera się w końcu do pięknej doliny. Przejechane po południu w lipcu i jeszcze bardzo mały ruch.
Zeer mooie klim, die inderdaad op het eind flink steil wordt. Er lijkt geen einde aan te komen, maar je wordt beloond met uiteindelijk de aankomst in een schitterende vallei. Gefietst in de namiddag in juli en toch weinig verkeer.
Wspinał się kilka tygodni temu. Cudowna jazda z diabłem w ogonie. Jeśli w ogóle jest to możliwe, zadajcie sobie trud, by przy schronisku przejść nieco dalej (wiem, podłe na butach rowerowych), ale za to uzyskacie szerokie widoki na dwa lodowce. Swoją drogą, obsługa na chacie była znakomita!
Een paar weken geleden beklommen. Prachtige rit met het venijn in de staart. Neem, als het even kan de moeite om bij de hut een stukje verder te lopen (ik weet het, beroerd op fietsschoenen) maar je krijgt dan ruim zicht op twee gletsjers. De bediening in de hut was overigens uitstekend!
Wspaniała wspinaczka obok naszego kempingu.
Sporządzono o godz. 17.00.
Piękne widoki, które podziwiałem w zejściu nie pod górę. Bo wspinaczka jest zdecydowanie trudna, ale do zrobienia.
Około godziny 18.00 światło powyżej zapiera dech w piersiach.
Een geweldige klim naast onze camping.
Om 17.00 gedaan.
Mooie uitzichten waarvan ik in de afdaling van heb genoten niet berg op. Want klim is zeker zwaar maar te doen.
Rond 18.00 is het licht boven adembenemende mooi.
Mooie klim, zeker het laatste stuk. Ondanks het hoogseizoen viel het aantal auto's me erg mee
Net gereden. Erg mooie en zware laatste kilometers. Zeker een aanrader. Als je vanuit briancon komt neem dan niet de hoofdweg maar de D36 en dan de D4.
Mooie klim , laatste stukje toch een paar keer de billen uit het zadel moeten halen .
Lekkere klim met inderdaad venijn in de staart. Overigens was de bediening uiterst aardig in de hut. Blijft een aanrader!!
@Kris die bordjes horen er wel te staan, waarschijnlijk vandalisme dat ze weg zijn gehaald....
Eigenlijk stiekem toch wel een uitdaging. In het begin een beetje druk. Lekker door het bos omhoog met genoeg afleiding. Dan denk je dat je er bijna bent, eenmaal in Ailefroide aangekomen. Maar dan begint de lol pas echt. Een lekker stuk klimmen met haarspeldbochten volgt. En net als je denkt, pff dit is zwaar ben je er en kun je uittrappen naar het terrasje bij de parkeerplaats. Lekker genieten van het prachtige uitzicht.
Eind augustus 2015 deze klim gedaan vanuit onze standplaats in Briancon. Deze klim is zeker een aanrader! Ook de rest van de klimtijd.nl beschrijving klopt grotendeels. Hier volgen nog een paar aanvullende observaties.
De klim is inderdaad goed te bereiken uit Briancon. Als je niet de hele tijd over de grote drukke hoofdweg naar Gap (N94) wilt fietsen kun je vanuit Briancon de D63 nemen, daarna een afkorting naar het dal via het leuke steile weggetje door het gehuchtje Villaret, vervolgens een klein stukje N94, en dan de D4 richting Vallouise. Houd wel rekening met een paar korte klimmetjes en afdalingen in deze route, die op de heenreis op de D63 en D4 worden aangegeven door de bordjes van de Boucle D'Izoard.
Het asfalt na Ailefroide is inderdaad vrij matig, maar gelukkig is er op de steilste kilometers van de klim een heerlijke nieuwe asfaltlaag te vinden. Er zijn echter geen bordjes die de km's en % aangaven, zoals een van de bovenstaande foto's wel doet vermoeden. Tijdens onze rit in de middag was er weinig verkeer, zo ook waren er nauwelijks fietsers. Ik vond de afdaling niet zo eenvoudig: er zijn een aantal venijnige haarspeldbochten waar het voor mij alle hens aan dek was.
| 7 km/h | 01:53:25 |
| 11 km/h | 01:12:10 |
| 15 km/h | 00:52:55 |
| 19 km/h | 00:41:47 |
