| Słynny podjazd |
| #3 najtrudniejsze wzniesienie w regionie Île-de-France |
| #1 wzniesienia z największym przewyższeniem w regionie Île-de-France |
| #7 najdłuższe wzniesienie w regionie Île-de-France |
Forêt de Carnelle z Presles to podjazd znajdujący się w regionie Île-de-France. Ma długość 3.3 km i pokonuje 166 metrów w pionie ze średnim nachyleniem 5.1%, co daje wynik trudności 129. Najwyższy punkt znajduje się na wysokości 216 metrów nad poziomem morza. Użytkownicy climbfinder opublikowali 4 recenzje tego podjazdu i zamieścili 1 zdjęć.
Nazwy dróg: Route de la Pierre Turquaise & Route de Courcelles
Witamy! Jeśli chcesz się czymś podzielić koniecznie aktywuj Twoje konto. Mail weryfikacyjny znajdziesz w swojej skrzynce pocztowej.
Jeśli chcesz przesłać swoje zdjęcia, musisz założyć konto. Zajmuje to tylko 1 minutę i jest całkowicie darmowe.
Kontynuuj z Google
Kontynuuj z Facebook
Zarejestruj się za pomocą e-maila
Wspinaczka jest warta objazdów: odbywa się w środku lasu i podąża drogą, która jest częściowo zamknięta dla samochodów. Rzadko można znaleźć dłuższą wspinaczkę w Ile de France. Wspinaczka jest więc cicha, a otoczenie bardzo przyjemne. Z drugiej strony, jeśli chodzi o trudność, spodziewałem się więcej po "top 3".
La montée mérite le détour: elle se situe en pleine forêt et parcours une route interdite en partie aux voitures. Rare sont par ailleurs les montée plus longue en île de France. La monté est donc calme et le cadre est très sympa. En revanche question difficulté je m'attendais à mieux pour "le top 3".
Niezła wspinaczka. Pierre Turquaise to zadaszony chodnik, który jest warty objazdu w pierwszej ćwiartce wspinaczki.
Jesienią należy uważać na opadłe liście na drodze.
Belle montée. La Pierre Turquaise est une allée couverte qui vaut le détour au 1er quart de de la montée.
Attention en automne aux feuilles mortes sur la route.
Ważne jest, aby wiedzieć, co się robi, aby niczego nie przegapić. Po wyjściu z Presles należy skręcić w małą ścieżkę po lewej stronie, ominąć pierwszy szlaban po stromym podjeździe, następnie skręcić w pierwszą ścieżkę po lewej stronie, schodząc lekko w dół, a na koniec, po drugim szlabanie, skręcić w prawo na ostatni stromy podjazd. Jest to lokalnie znane jako côte de Pierre turquaise.
Il faut connaitre pour ne rien rater. Prendre le petit chemin à gauche en quittant Presles, franchir la 1ère barrière en la contournant après un bon raidard, puis prendre la première à gauche, en enquillant une légère descente et enfin, après une seconde barrière, prendre à droite pour le dernier raidard. Dans le coin, on l'appelle la côte de Pierre turquaise.
Również przyjemny z Presles. Trzeba pokonać 3 krótkie podjazdy. Kilka krótkich, trudnych odcinków. Mała droga prowadzi do stawu. Nie zawsze łatwo jest znaleźć małą ścieżkę, która prowadzi w górę do lasu, a na końcu trasy prawdopodobnie należy skręcić w lewo, aby uniknąć ostatniego stromego wzniesienia w lesie. Ja pojechałem prosto. Niezła wspinaczka, zwłaszcza w błocie...
Agréable aussi depuis Presles. Il faut faire les 3 petites côtes. Quelques courts passages sévères. La petite route se prend au niveau d’un étang. Pas forcément facile à localiser ce petit chemin qui monte vers la forêt, de même, à la fin du parcours, il faut sans doute aller prendre à gauche pour éviter le dernier raidillon dans la forêt. Je suis passé tout droit. Ça grimpe bien surtout dans la boue…
| 7 km/h | 00:28:10 |
| 11 km/h | 00:17:56 |
| 15 km/h | 00:13:09 |
| 19 km/h | 00:10:22 |
