La Combe from Villette

Dit is het mooie aan climbfinder normaal zou je nooit deze klim ontdekken!
Prachtige klim één van de mooiste is mijn ervaring.
Het begin voelt bijna als de hoge veluwe dennenbos de geur van dennenappels lichtelijk vochtig en koel. Sprookjes achtig! Totale rust! De vergezichten zijn werkelijk fenomenaal. Je komt in een mini dorpje waar je de bidon kan bijvullen. Het blijft geleidelijk omhoog gaan tot je weer in het dennenbos zit en de ％ omhoog gaan.
Dan begint het gevoel van ben ik er al bijna?
Doordansen op de pedalen je komt er vanzelf! 10 sterren als het kon.

La Combe geeft, la Combe neemt.

Deze klim is slechts geschikt voor de echte berggeiten onder ons. Zij die de lokroep van de berg niet kunnen weer staan en te hard beginnen zullen genadeloos worden afgestraft. De hitte die blijft hangen tussen de snedig gesitueerde naaldbomen doen menig een van ons de das om. Zij met kuiten als ballonnen kunnen hun karretje tijdelijk aanhaken maar worden neergesabeld door de langzaam oplopende stijgingspercentages. Dromen van kleine klimmers met ambities worden vermorzeld als de laatste kilometer zich met gedweeë klappen blijft verlengen. Eenmaal bovengekomen verguld La Combe de bedwinger met trots en een schilderachtig bergbeekje voor de zo begeerde verkoeling. Zij met een huid die geen innige band met de zon onderhouden kunnen plaatsnemen in een pittoresk Frans plattelands schuurtje.

De afdaling doet de remmen dermate verhitten dat de je materiaal en concentratie in uitstekende conditie moeten verkeren om de berg fysiek ongeschonden te kunnen verlaten.

Je hebt de La Combe bedwongen. Maar de berg laat je niet gaan. La Combe laat je niet los. Nooit meer..

Een hele mooie, ruige, doodlopende klim naar het gehucht La Combe. In Villette, een dorpje vlak voor Aime, loopt het al aardig flink omhoog en zijn de percentages al in de dubbele cijfers. Vlak voor de camping la Gliere, word het even iets makkelijker. Dan begint het typische stuk in het bos met erg veel haarspeldbochten kort op elkaar. Een leuk stuk en ik schat een procent of 8, dus prima in een ritme te doen. Het wegdek is prima, verwacht wat ruwe stukken en dennenappels op de weg, maar prima te doen met de racefiets. In het dorpje Charves houd je links aan. De bewoners hebben besloten hier grind op de weg te strooien, dus opgepast, zeker bij afdalen! Vlak na Charves is het grind gelukkig weg. Dan komt het laatste stuk, dit is het mooiste en pittigste stuk van de klim. In noem dit stuk het amfitheater. Hier zit weer een stuk met kort op elkaar gelegen haarspeldbochten. Daarna rijd hier bovenlangs omheen richting la Combe en heb je een onwijs mooi uitzicht op de haarspeldbochten daar beneden. In mijn geval zat hier een enorm grote hond, die de schapen beschermt tegen wolven, maar ook tegen mij tekeer ging. Gelukkig bleef het bij blaffen en een stukje meelopen. Vlak daarna bereik je la Combe, op zo'n 1750-1770m hoogte. Hier word de weg ook ongeasfalteerd.