Fietsroute Namen - Dinant - Namen

Wie bij België aan het zwaardere klimwerk denkt, komt ongetwijfeld al snel uit bij de Ardennen en het befaamde klimwerk rondom Spa, Stavelot en Trois-Point. Denk hierbij aan beruchte hellingen zoals de Stockeau, de Wanne, de Hazelles en iets verderop de la Redoute. Eventueel associeer je zwaar klimwerk in België met de muur van Huy. Minder vaak zal men hierbij aan de provincie Namen denken. Dat is echter geheel onterecht. Tussen Namen en Dinant, waar de Maas zich majestueus door het heuvellandschap slingert, kronkelen zich namelijk menig zware helling omhoog. Zodanig steil dat ze niet onderdoen voor hun collega hellingen dieper in de Ardennen. Hellingen zoals Côte des Sept Meuses, Montagne de la Croix, Triple Mur de Monty, en de Gayolle mogen allicht wat minder bekend in de oren klinken, maar halen stuk voor stuk meer klimpunten dan zowel de muur van Hoei als ook de la Redoute.

Hoogste tijd voor Climbfinder om voor u een route samen te stellen waarbij de hoogtepunten van de streek in één ultieme route voor u samenkomen. De route begint net iets voorbij Namen. De eerste kilometers lopen langs de schitterende oevers van de Maas. Gebruik deze echter niet alleen om van het fraaie uitzicht over de rivier te genieten, maar ook om de benen even op te warmen, de eerste 5 sterren hindernis laat namelijk niet lang op zicht wachten, de beruchte Triple Mur de Monty. Op deze 3-dubbele muur is verschuilen geen optie en ontdekt u gelijk hoe de benen er voor staan vandaag. Laat je niet verleiden de klim te snel aan te vatten, de klim doet zijn naam namelijk eer aan. Driemaal krijg je een muur met percentages in de dubbele cijfers voorgeschoteld. In het eerste ‘heuvelblok’ passeert u vervolgens het kasteel van Crupet en moeten de eveneens lastige hellingen van Durnal en Chansin bedwongen worden. Onderschat vooral die laatste niet, het gaat hierbij gemiddeld aan 10% omhoog voor meer dan een kilometer.

Na het eerste heuvelblok kan even de spanning van de benen, via een lange afdaling door de vallei van de Fonds de Leffe, doemt Dinant spectaculair op langs de oevers van de Maas. Deze fraaie stad is een perfecte plek voor een eerste stop. Er zijn hier genoeg gelegenheden te vinden voor een verdiende koffiepauze. Blijft u echter niet te lang zitten, want nog voor het uitrijden van Dinant begint de weg alweer omhoog te lopen, en hoe! Het is tijd voor de Montagne de la Croix. Ruim 600 meter duiken de percentages niet onder de 15% en is het slechts harken om nog enigszins vooruit te komen.

Gelukkig bieden daarna een lange afdaling en mooie uitzichten over de Maas enig soelaas om bij te komen. Dat lukt totdat het kasteel van Freyr bereikt wordt. Via de Côte de Lenne klim je vervolgens tot je op een soort van plateau terecht komt. De route keert de komende kilometers niet terug naar de Maas, maar vervolgt de tocht via landelijk en glooiend terrein op het plateau. De helling zijn hier duidelijk wat minder scherp dan klimmend vanaf de Maas, maar dat wil zeker niet zeggen dat dit deel van de route makkelijk is, vlak wordt het namelijk nergens. Onderweg passeer je hier het kasteel van Weillen en de vallei van de Molignée.

Wanneer de afdaling richting de Maas weer wordt ingezet dient al snel een berucht trio zich aan. Achtereenvolgens beklim je de côte de Warnant, de côte de Sept Meuses (de op één na zwaarste helling van de dag) en le Stampia. Allen muren van de ergste soort. Hier rest alleen het onder controle houden van de eigen ademhaling, het doorstaan van het zuur wat zich opstapelt in de benen en het nederig ronddraaien van de kleinste tandwielen. Om uiteindelijk als een verwrongen washandje de meest verschikkelijke hoogtemeters van de dag achter je te laten.

Na dit drieluik zit het meest steile klimwerk erop. Via een aantal kortere hellingen wordt de Maas weer bereikt. Voor wie hier nog wat energie over heeft wacht de Tienne aux Clochers om de laatste energie uit de benen te zuigen. Voor wie hier al niet meer kan, is er de optie gewoon de Maas te volgen en het laatste beetje energie voor de Citadel te bewaren. De route wordt immers afgesloten met de Route Merveilleuse. Hier ligt doorgaans de finish in de GP de Wallonie. En zelfs Tour en Giro zijn hier al gepasseerd. De helling moge verre van de lastigste van de dag zijn, toch is de klim zelf gerust één van de meest spectaculaire van België te noemen. Het wegdek van de helling bestaat van start tot finish uit kleine kasseitjes en als hoogtepunt klimt de weg overzichzelf heen. Vergeet ook niet te genieten van de spectaculaire uitzichten over de stad. Eenmaal boven, rest nog slechts de afdaling terug naar Namen. Hoogste tijd om op één van de Naamse pleinen de energievoorraad weer aan te vullen.

Deze route bevat kasseienstroken die met een racefiets zijn te rijden.

Tijd op de fiets

Tip: train voor deze route met trainingsapp trainingsapp Fondo (2 weken gratis)