Wat zijn klimpunten?

De auteurs van de Encyclopédie Cotacol hun namen zijn Daniel Gobert en Jean-Pierre Legros. Ze werkten niet alleen maar werden geholpen door een hele ploeg van vrijwilligers. Voor hun uitstekende werk zouden ze een staanbeeld verdienen!

Sinds bijna alle fietsen lichtere verzetten hebben dan de racefietsen uit de jaren 80, is de stelling "hoogtemeters overbruggen wordt in de praktijk ook exponentieel zwaarder naarmate de helling steiler is" uiteraard lang niet meer zo waar als dat hij was.

@Leon deze zaken maken de stelling niet minder waar. Hoogtemeters overbruggen is exponentieel zwaarder naarmate de helling steiler is, ongeacht de versnelling.

@Dirk wij berekenen de maximale stijgingspercentages over 100 meter gemiddeld. De Redoute heeft inderdaad kortere stukken die steiler zijn, maar daarmee zouden een hoop beklimmingen ineens ook gigantische hoge maximale stijgingspercentages krijgen.

Ondertussen staan er toch wel heel wat Spaanse beklimmingen op climbfinder en ik ben bezig om met de hulp van mijn Spaanse vrienden er nog enkele toe te voegen. Maar er zijn zo veel beklimmingen in Spanje dat het een eeuwigheid duurt. Ik ben wel ongelooflijk verschoten hoe compleet de beklimmingen in België op climbfinder zijn. Fantastisch werk wat Henrico. Martijn, Leon en Rogier leveren. Ook voor hen mogen ze van mij een standbeeld zetten.

Het is en blijft lastig om de zwaarte van een beklimming te objectiveren. Het bepalen van klimpunten zoals dat op Climbfinder gebeurd is volgens mij een prima objectieve methode. Je kunt individuele ervaringen nooit meenemen in de bepaling van de zwaarte van een beklimming. Je kunt twee keer dezelfde beklimming doen en hem twee keer totaal anders ervaren. Je sliep niet goed, of bent “ met andere dingen bezig “ je voedingstoestand is niet optimaal etc etc. Misschien doe je de beklimming op een mountainbike of op een ultra lichte racer . Allemaal variabelen die je niet kunt
opnemen in een berekening.

Over de zwaarte van een klim heb ik al veel gelezen en zitten nadenken. Zolang je het molentje rond krijgt, is volgens mij het hoogteverschil veruit doorslaggevend. m.a.w. een stuk van 100 hoogtemeters aan 4％ is even zwaar als aan 8％. Aan 16％ is het (voor de meesten) andere koek. Dan moet je ofwel met je vermogen (en hartslag) in het rood om de molen nog vlot rond te krijgen, ofwel puur op kracht met een veel te lage kadans fietsen. Waar die grens ligt is bepaald door de fietser (het vermogen dat je kunt leveren) en de fiets (het kleinste verzet). Bij mij met mijn fiets ligt die drempel rond de 9 à 10％.
@Leon @Martijn Naar mijn mening klopt de aanname dat steile stukken exponentieel zwaarder zijn dan minder steile stukken dus enkel boven die drempel.

Dan is er nog de psychologische factor: Bovenstaande redenering gaat uit van een constant vermogen, maar wie krijgt op steilere stukken niet het gevoel dat het 'te traag' gaat? Gevolg: op steilere stukken gaan we harder trappen om toch maar niet te veel te vertragen, ipv een tandje lager te schakelen en het vermogen constant te houden. Daardoor lijken die steile stukken zwaarder maar zijn ze het niet.

Voor wie nu nog aan het lezen is doe ik er nog graag een schepje bij: Ik denk namelijk dat een hoogteverschil van 100m bij 4％ ZWAARDER is dan bij 8％. (altans voor iemand die het molentje bij beide nog soepel rond krijgt)
- De geleverde potentiële energie is voor beide gelijk. m*g*h
- bij 4％ moet je meer afstand afleggen en dus meer rolwrijving overwinnen.
- bij 4％ zul je sneller fietsen en dus meer luchtweerstand moeten overwinnen.
Toegegeven: rolwrijving en luchtweerstand zijn peanuts in vergelijking met m*g*h, maar het gaat maar om het theoretische idee erachter.

Ik hoop alleen dat jullie niet die koei van een wiskundige fout hebben meegenomen die in de Cotacol-berekening staat. Reeds in hoofdstuk 6 sectie A.1 word de achterwaartse kracht berekend als vectoriële optelling van F1 en F2 en dat doen ze door gewoon de waardes van F1 en F2 op te tellen. Maar dat is dus fout: het gaat hier om een vectoriële optelling van 2 verctoren die niet ine elkaars verlengde liggen en niet om gewoon 2 getalletjes optellen. Ze zeggen notabene dat het gaat om een vectoriele berekening, maar die doen ze dan vervolgens niet. Zou je het correct doen kom je op Far = F1*sin(alpha) en niet F1*(1-cos(alpha)) zoals de encyclopedie beweert. En dan ineens is de PEC niet meer kwadratisch met het stijgingspercentage, maar gewoon bijna lineair.
En dat klopt ook als je puur naar energiebalans kijkt: om een bepaalde hoogte te stijgen heb je een bepaalde hoeveelheid potentiele energie nodig die alleen afhangt van het hoogteverschil en de massa die je wilt laten stijgen. Bij een 2x zo steile helling zal de afstand over de weg om dat hoogteverschil te overbruggen half zo lang zijn, dus dan moet je per meter weg 2x zoveel energie leveren, en niet 4x zoals Cotacol beweert.
Dat het zo niet aanvoelt heeft meer te maken met andere factoren zoals de efficientie van onze spieren en zit ook voor een deel tussen de oren.... Maar de berekening die Cotacol aanvoert is onjuist.