Beroemde beklimming |
Mooi landschap |
13 haarspeldbochten |
#7 zwaarste beklimming van Hautes Alpes |
#7 meeste hoogtemeters van Hautes Alpes |
#7 langste beklimming van Briançon |
De Col d'Izoard hoort bij de bekende cols in de Zuid-Franse Alpen. Heel wat Touretappes voerden over deze hoge col. Veel overwinningen zijn hier veiliggesteld, maar misschien nog wel meer dromen weggevaagd. Vanaf half mei als de col opengaat, tot de eerste sneeuw, meestal in november, rijden er dagelijks tientallen wielrenners deze col omhoog. En in de zomermaanden misschien wel honderden per dag. Dit kan via Briançon, de 'makkelijke zijde', of via Guillestre, de moeilijke kant.
Technisch gesproken is de afslag nabij Château-Ville-Vieille het begin van de col. Maar eerlijk gezegd is het begin van de klim logischer nabij het stadje Guillestre. Ook is de klim te doen via de mooie en zeer hoge Col Agnel. Maar goed, stel, je begint 'braaf' laag in Guillestre. De eerste kilometers zijn niet al te steil, maar steil genoeg om het bloed goed te laten stromen. Dit is de enige toegangsweg om in het Queyras-gebergte te komen, dus de wegen kunnen nogal druk zijn. Nog in de stad zelf gaat de weg redelijk steil omhoog, tot je in de indrukwekkende Gorges du Guil komt. Een smalle en weinig steile weg voert je hoog boven de rivier de Guil door tunnels (lampje op de fiets is niet overdreven) en langs hoge rotswanden.
Na deze smalle Gorges gaat het glooiende terrein nog even door. Je blijft langs de rivier de Guil vals plat omhoog rijden. Als je wind tegen hebt, is het hier al hard werken. Nadat je weer door een zeer indrukwekkende kloof bent gereden begint het steeds serieuzer te worden. Een eerste haarspeldbocht zal er bij veel wielrenners voor zorgen dat je even uit het zadel moet. Na de afslag vlak voor het mooie kasteel van Château-Ville-Vieille begint het echte werk. Het gaat meteen steil omhoog, en terwijl het richting het dorpje van Arvieux op vals plat lijkt is het alles behalve dat. Geen enkele bocht en heel steil fietsen. Voor veel wielrenners is dit mentaal het zwaarste stuk. In dit dorpje is het (voor de laatste keer tot de top) mogelijk om je bidons bij te vullen.
Als je vanuit Guillestre naar de Col d'Izoard klimt is het aan te raden om de smalle bergweg van de Route de la Viste te nemen. Want iedereen die bij een rondje Izoard de vele auto's en de gevaarlijke tunnels van de Gorges du Guil wil ontwijken doet er goed aan deze kleine en onbekende weg te fietsen. In 2011 is dit weggetje vanwege wegwerkzaamheden in de Gorges du Guil geasfalteerd. Wielrenners plukken daar nu de vruchten van, want dit smalle weggetje is verboden voor auto's. Lees hier de beschrijving om bij de Route de la Viste te komen.
Als de weg in het dorpje Brunnisard eenmaal in haarspeldbochten overgaat, wordt het klimmen steiler, maar vele malen aangenamer, je kunt jezelf van bocht naar bocht knokken en de bomen zorgen voor een beetje schaduw. Na 5 kilometer klimmen rond de tien procent lijkt het alsof je op de col aankomt, maar dit is slechts een flauwe bocht die je in het beroemde en mooie 'maanlandschap' van de La Casse Déserte brengt. Een korte afdaling geeft je een adempauze voor de laatste bochten, die je naar de kale en vaak koude col brengen.
Straatnaam: D902
Lekker eten en drinken bij de Refuge Napoléon du Col d'Izoard
Net aan de noordzijde van de Col d'Izoard vind je de Refuge Napoléon du Col d'Izoard, dit is een mooie en zeer aangename berghut. Hier kun je goed eten en drinken. De taarten zijn in de wijde omtrek beroemd! Een absolute aanrader om even een pauze in te lassen!
Welkom! Activeer je account als je wilt reageren op onze website. Je hebt een verificatie e-mail in je inbox.
Als je foto's wilt uploaden, maak dan een account aan. Het duurt maar 1 minuut en het is helemaal gratis.
Deze pas is geweldig! Als je bij de verlaten casse aankomt, is het gewoon adembenemend.
De mooiste pas die ik ooit heb beklommen.
De laatste 5 kilometer zijn zwaar, met percentages die schommelen tussen 9 en 11 %.
Na Guillestre vertrek ik uit de tunnels. Het klimt helemaal naar de voet van de pas, wat een klim is van meer dan 25 km.
De weg is prima, afgezien van een paar kleine bochten in het asfalt, dus je kunt zonder al te veel zorgen afdalen.
De beklimming duurde een halve dag en was gereserveerd voor fietsers, heel veel fietsers'het was geweldig met als bonus een geweldige gratis verfrissingsplek op de top met brood, kaas, gedroogd fruit, meloen en grenadinesiroop.
Ik ga het zeker nog een keer doen.
Ce col est merveilleux ! Lorsque l'on arrive à la casse deserte c'est juste grandiose, on en prend plein les yeux.
Le plus beau col que j'ai monté à présent.
Les 5 derniers kilomètres sont costaud avec des pourcentage oscillant entre 9 et 11 %.
Je suis partie d'après les tunnel après Guillestre. Ça monte tout du long avant d'arriver au pied du col ce qui fais une monter de plus de 25 km.
La route est nickel à part quelque petite déformation de la chaussée, on peut descendre sereinement sans se poser trop de question.
Montée pendant une demi journée réservée aux cycliste, beaucoup de cycliste c'était super avec en bonus un super ravito gratuit en haut avec pain, fromages, fruit sec, melon et sirop de grenadine.
Je reviendrai le refaire un jour assurement
Afgelopen woensdag 17 juli in heerlijke zomerse omstandigheden naar boven gereden vanaf deze kant.
Mooie klim welke niet al te steil begint. Na de eerste paar kilometers kom je op het steile gedeelte met een stukje rond de 10%. Hierna kan je even op adem komen in een korte afdaling waarna je in het laatste gedeelte nog even aan de bak kan. Zodra de top in zicht komt is het nog even doorbijten.
Dit is de mooiere kant van de Izoard om te beklimmen!
Een van de zwaardere cols die ik al gereden heb (eerlijk gezegd: het was de eerste keer dat ik twee echte cols op één dag deed, en ik zat al wat door mijn beste krachten heen). Het stuk tussen Arvieux en Brunissard is lang en recht, waardoor je amper kan zien dat het er toch al steil bergop gaat. Je hoopt zo snel mogelijk om in het rustigere en koelere bos te komen, maar daar wordt je getrakteerd op nog steilere pentes. Maar de uitzichten op de Casse Deserte zijn het afzien dubbel en dik waard. In mijn perceptie zwaarder dan de Granon.
Mooi uitzicht op de top! Mooi geleidelijke klim maar niet te onderschatten
Deze legendarische klim is de hele weg door een prachtig landschap, het beste te doen op momenten dat er niet te veel auto's zijn.
Het eerste deel van de klim is vrij regelmatig, met lange rechte stukken. Het einde, na het verlaten autokerkhof, is prachtig en de reeks switchbacks doet denken aan de schitterende etappes in de Tour de France!
très jolis paysages tout au long de cette montée mythique, à faire à des heures où il n'y a pas trop de voiture surtout.
montée assez régulière dans sa première partie avec de longues lignes droites. La fin, après la casse déserte, est magnifique et l'enchainement des lacets rappelle les superbes étapes du tour de France !
Zonder twijfel: een must-do! Het is allemaal prachtig! Het landschap, de weg, het verlaten Casse, de afdaling. Een absolute aanrader. Ik vond hem even moeilijk als een niet-categoriepas. De passages bij 9% doen pijn, maar de inspanning is echt de moeite waard.
Een van mijn favorieten.
Sans l’ombre d’un doute : à faire absolument ! Tout est beau ! Les paysages, la route, la Casse déserte, la descente. Un must absolu. Je l’ai trouvé aussi difficile qu’un col hors catégorie. Les passages à 9% font mal mais l’effort en vaut vraiment la peine.
Un de mes préférés.
Hemelvaart op 15 oktober 2022:
Alles in beheer, het eerste deel van de voet tot aan Brunissard laat je in vorm komen, dan zijn de veters daarboven te gek! En tenslotte de beroemde casse en zijn buitengewone panorama... De mooiste pas qua landschap die ik ooit gedaan heb!
Wat de inspanning betreft, is de klim zeer goed te doen.
Ascension le 15 Octobre 2022 :
Tout en gestion, la première partie du pied jusqu'à Brunissard permet de se mettre en jambes, puis les lacets au dessus c'est une folie ! Et enfin la fameuse casse et son panorama extraordinaire ... Le plus beau col en terme de décor que j'ai fait !
En ce qui concerne l'effort, monté tout en gestion ça passe très bien.
Alles hierover lijkt al gezegd: de aanloop vanuit Guillestre loopt door een mooie kloof, het rechte stuk loopt steil op en het einde is prachtig en vrij uniek door de casse déserte (hoewel ik er toch meer van had verwacht).
Laat je ook niet vangen aan de gemiddelde percentages van het beginstuk. Dat is vrij onregelmatig en vond het zwaarder dan verwacht.
Merci voor de tip van de Refuge Napoleon net over de top :)
Super pas, die zijn legende verdient met het vrij nieuwe en originele landschap! De laatste 4 km op 9% steken een beetje, maar verder is de klim prima.
Super col, qui mérite bien sa légende avec le paysage assez inédit et original ! Les 4 derniers km à 9% piquent un peu mais sinon la montée se fait bien.
Ik heb de Izoard beklommen vanuit Guillestre. Het ideale startpunt is aan de Route des Campings in Guillestre. Vanaf de camping is het geen moment vlak. Als je Guillestre uitrijdt gaat het constant vals plat omhoog en zal dit in je benen gaan voelen. Als je Guillestre achter je hebt gelaten fiets je op een smal weggetje langs rotspartijen en door kleine, uit rotsen gehouwen tunneltjes. Een lamp op de fiets is echt een must! Vervolgens volgt een prachtige weg langs de Combe du Queyras, een prachtig kloofdal waar de rivier de Guil ruig zijn weg baant tussen de rotspartijen. Ook hier passeer je meerdere tunnels. Ook is het eens leuk om langs de weg te stoppen om vele rafts en kayaks de Guil te zien trotseren.
Vlak voor Chateau Queyras sla je linksaf en begint 'het echte werk'. De bordjes langs de weg verklappen dat je nu echt aan de klim van de machtige Izoard bent begonnen. De weg loopt rustig slingerend door afwisselend bosjes en alpenweiden. Tussen het dorpje Arvieux en Brunissard is het even een psychologisch spelletje: de weg is recht en het percentage ligt tegen de 8%. In deze dorpjes kan je eventueel een korte (drink)pauze houden en de bidons aanvullen bij de fonteinen die in de dorpjes staan.
Na Brunissard maken de alpenweiden en dorpjes plaats voor bos en haarspeldbochten. De percentages blijven rond de 8% hangen en de klim verloopt zeer geleidelijk. Ideaal voor de diesels die hier met een behoorlijk tempo naar boven kunnen stampen.
Aangekomen bij de Col de la Patrière zie je de immense Casse Déserte, een helling vol met puin en rotspartijen. Na een korte afdaling fiets je de Casse Déserte voorbij en begin je aan het laatste stukje van de beklimming. De resterende twee kilometer zijn niet al te steil. Eenmaal aangekomen op de Izoard kan je terugkijken op een fantastische beklimming en je verheugen op een heerlijke afdaling.
Fietste in Augustus 2017 na de Briançonzijde op dezelfde dag eveneens de andere moeilijke kant van de Izoard vanaf het punt dat de weg links afdraait van de D947,dus zonder de aanloop vanuit Guillestre.
Stevig fietswerk van 14 km. start door kleine dorpjes in het Parc Naturel Régional du Queyras.
Het eerste deel vooral rechte stukken steile weg die eindeloos lijken en waarop je het idee hebt niet vooruit te komen ondanks je omwentelingen.
Na Brunissard gaat de route dan toch gelukkig over in haarspeldbochten iets steiler maar tussen de oren vlotter te verwerken daar men van bocht tot bocht kan fietsen.
Voor de slotkilometers duikt men via een korte welgekomen afdaling in het indrukwekkende unieke maanlandschap van de Casse Déserte gevold door de laatste bochtige loodjes naar de pashoogte met het wegarbeiders-monument en 360°bergdecor.
Dat jaar was de top finish geweest van een tourrit en bijgevolg toeristisch erg druk. Veel fietsers uiteraard maar ook auto's,bussen,moto's en mobilhomes. Vlaggen, slingers, spandoeken en liters verf op het nieuw wegdek (aan mijn tempo rustig kunnen lezen) waren ook nog aanwezige souvenirs.
Prachtige zware iconische klim die niet mag ontbreken op je fietslijst, zeker voor de doortocht van de Casse Déserte.
Echt een leuke klim. Ondanks dat de Col misschien niet de lastigste is, kan je hier jezelf aardig pijnigen. Daarnaast is de klim uniek in zijn soort. Een mix tussen de Croix de Fer en de Mont Ventoux.
Vanuit Embrum gestart via Guillestre de col beklommen mooie aanloop via de kloof Het zwaarste stuk vond ik persoonlijk het rechte stuk bij Arvieux En Brunissard onderschat dat stuk niet het lijkt niet stijl maar ondertussen ;) het mooie van deze klim vind ik de gevarieerde omgeving ben je in de buurt mag je deze klim zeker niet missen
Blijft een prachtige historische klim. Vandaag (15-7-2020) gereden in een rondje "Boucle de l'Izoard" vanaf Guillestre.
Fraaie afwisseling van gorges, weiland, dorpjes, bos, puinhelling, percentages.
Die Casse Deserte met het monument voor Coppi en Bobet blijft 1 van de meest karakteristieke landschappen in Europa. Volop ravitalleringspunten en zelfs picnicbankjes boven La Chalp.
Geen extreme percentages, meen dat ik even 12 % zag.
Vorige week vanuit Guillestre gefietst. Mooie lange aanloop door de Gorges de Guil, licht stijgend. Na de afslag aan het werk! Mooi wegdek door diverse dorpjes waarbij het inderdaad soms niet steil lijkt maar wel degelijk 8% tot 10% stijgt. Zodra de haarspeldbochten komen rijd je even tussen de bomen. Op een gegeven moment verandert het landschap en wordt het kaler om je heen. Maar wat een prachtige omgeving nog steeds! Op de top is er de mogelijkheid om drankjes te kopen (o.a. water / cola). Ik heb daarna de afdaling gemaakt naar Briancon, mooie afdaling waar je af en toe je fiets lekker kunt laten lopen.
Ik heb 'm een paar weken geleden vanuit Guillestre gefietst. Je kunt er dan lekker inkomen door het makkelijke eerste stuk. Direct na het nemen van de afslag richting Arvieux en Col d'Izoard wordt het al wat pittiger maar ook mooier en bovendien rustiger op de weg. Leuk was dat je bij de dorpjes nog allerlei versieringen van de afgelopen tour te zien waren. Dat draagt natuurlijk bij aan een leuke sfeer! Het rechte stuk bij Arvieux en Brunissard vond ik ook het zwaarste aanvoelen. Het is wat saai en steiler dan het eruit ziet. Maar daarna word je enorm beloond door de eindklim en het landschap dat heel snel verandert in ruige bergen en echt prachtig is!
Met zwaar bepakte reisfiets vanuit Briançon beklommen.
Zeer fraai, viel me best mee. La Madelaine en de Galibier (beide van noord naar zuid) vond ik een stukje zwaarder! Vlak voor de top is er een gezellig cafeetje met vriendelijke ontvangst.
Vanuit Guillestre is de L'Izoard makkelijker dan vanuit Briancon, maar, Mocht je de hele weg vanuit Guillestre nemen maakt dat niet veel uit. De Boucle kan je ook in tegengestelde richting nemen. Dat betekent over het algemeen dat je vanuit Briancon de meer homogene kant klimt, zonder vlakkere stukken en aan het eind lekker tegen de wind in mag "afdalen"door de Gorge.
Take your pick.
Gisteren de klim gereden vanuit Guillestre. Daarna afgedaald naar Briancon en weer terug naar de top voor de dubbel. Geweldig mooie en zware tocht! De klim vanuit Guillestre viel mee, maar met die klim in de benen viel de klim vanuit Briancon erg zwaar. Al met al erg genoten van een lange en warme dag in het zadel!
Ik heb gisteren die Rampes de Freissinieres weer eens gefietst, en deze blijven pijn doen ;-) Wel een erg gave klim! Ik ga kijken of ik niet een filmpje van deze briljante klim kan maken.
In 2010 iets te enthousiast gestart in Guillestre, vervolgens keiharde wind op kop richting Arvieux, dus toen kwamen de haarspeldbochten als verlossing. Komende 18 september ga ik dat dus anders doen als we de boucle rijden. Op de terugweg de rampes de Freisnieres maar eens " bestormen".
Deze zomer o.a. de Izoard beklommen en wat een mooie rit! Gestart in Guillestre en dus langs de Guil richting de beklimming. Echt een aanrader! Ik vond de beklimming makkelijker dan de Agnel. Heerlijk om bij de Casse Déserte even af te kunnen dalen om vervolgens de laatste kilometers te klimmen.
Gezien de hitte inderdaad de bidons bijgevuld in het dorpje.
7 km/u | 02:01:05 |
11 km/u | 01:17:03 |
15 km/u | 00:56:30 |
19 km/u | 00:44:36 |